เมื่อตกกลางคืน หลิงเหยากลับมาถึงที่หน้าบ้านของเธอเพียงลำพัง
เธอรู้สึกเหนื่อยทั้งกายและใจ เธอหยิบกุญแจออกมาเปิดประตู จากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้าน
ปิดประตูและเปิดไฟ
ชายสามคนปรากฏตัวต่อหน้าเธอ!
หนึ่งในนั้นคือโม่ซ่าวหงอดีตแฟนหนุ่มของเธอ ส่วนอีกสองคนเธอไม่เคยไม่รู้จักมาก่อนเลย แต่ดูจากท่าทางที่สับปลับของอีกฝ่ายแล้ว
พวกเขาไม่ได้มาดีอย่างแน่นอน
“โม่ซ่าวหง ฉันให้เงินคุณไปแล้ว ทำไมคุณยังมาที่บ้านฉันอีก?”
โม่ซ่าวหงยักไหล่ “อย่าพึ่งเข้าใจผิดสิ วันนี้ผมไม่ได้อยากมานักหรอก แต่เฮียคางคกและเฮียไส้เดือนเห็นว่าคุณสวยก็เลยต้องการเป็นเพื่อนกับคุณน่ะ”
“ขอโทษนะ ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับพวกคุณ ได้โปรดออกไปจากบ้านฉันซะ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ”
คางคกหัวเราะคิกคัก “อืม ผมชอบผู้หญิงจองหองแบบนี้แหละ”
เขาหยิบเช็คออกมาใบหนึ่งและวางลงบนโต๊ะ
“คุณไม่ต้องกังวล ผมจะชดเชยค่าเสียหายแก่คุณอย่างแน่นอน”
“ขอแค่คุณทำให้เราสองคนพี่น้องสบายกายในคืนนี้ คุณอยากได้เท่าไหร่ก็ไม่ใช่ปัญหา”
“หากคุณต้องการจะให้เรา 'เหมาทั้งเดือน' เลยก็ได้ เงินจำนวนนี้เยอะกว่าค่าจ้างของนักแสดงไม่ใช่เหรอ?”
หลิงเหยาที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว ก็รู้สึกละอายและโกรธมาก
เธอไม่เคยเห็นชายไร้ยางอายเช่นนี้มาก่อน
“ออกไป!”
“ฉันไม่ต้องการเงินของพวกแก!”
คางคกหงุดหงิดทันที เขาเอื้อมมือไปทุบโต๊ะกาแฟอย่างแผ่วเบา และกล่าวขณะที่มองหลิงเหยาอย่างเย็นชา “เรามาเสนอราคาและคุยกับเธอดีๆ นั่นเพราะว่าเราสองคนให้เกียรติเธอ เธออย่ามาเล่นตัวให้มันมากนักเลย”
“เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...