สามีภรรยาคู่นี้ทำงานประสานกันดี พูดให้เจียงชื่อนั้นดูไม่ดี
เจียงชื่อเองก็ไม่ได้สนใจ ก้มลงหยิบสมุดลอกของเขาขึ้นมา “สิ่งที่บังเอิญก็คือ สมุดลอกเลียนแบบของผมก็เป็นสมุดลอกเลียนแบบของถังไป่หู่เหมือนกันครับ แล้วก็….เป็น《สมุดลอกวังคางคก》เหมือนกันด้วย”
ห๊ะ?
บรยากาศในห้องที่นั่งพิเศษแห่งนี้เปลี่ยนไปในทันที
สวีชงเยาะเย้ยและพูดว่า “เฮ้ นี่มันเรื่องตลกที่ไม่ตลกเอาซะเลยนะ สมุดลอกเลียนแบบของถังไป่หู่นั้นหายากมาก แถม 《สมุดลอกวังคางคก》 ก็เป็นผลงานชิ้นเอก มีเพียงเล่มเดียว มีที่ฉันแล้วเล่มหนึ่ง แล้วนายจะมีได้ยังไงกัน?”
เจียงชื่อยิ้มออกมา “งั้นก็ต้องมีสมุดเลียนแบบของใครคนหนึ่งเป็นของปลอมน่ะสิครับ”
“โอ้ นี่นายหมายความว่าของฉันเป็นของปลอมงั้นเหรอ?แสร้งทำเป็นพูด เปิดสมุดเลียนแบบของนายออกมาให้ฉันดูซะ!”
เจียงชื่อเปิดสมุดเลียนแบบต่อหน้าทุกคน
สิ่งที่ถูกเปิดเผยคือสมุดลอกเลียนแบบที่สมบูรณ์แบบมาก สิ่งที่บังเอิญเลยก็คือ มันเหมือนกันเล่มที่สวีชงหยิบขึ้นมาในตอนนี้!
“นี่มัน...”สวีชงตกตะลึง
สมุดลอกเลียนแบบทั้งสองเล่มเหมือนกันทุกอย่าง จะต้องมีของคนหนึ่งที่เป็นของปลอม
สวีชงเยาะเย้ย “โย่ ไม่เลวนะเนี่ย เลียนแบบมาได้เหมือนเลยทีเดียว เจียงชื่อ อันนี้นายได้มาเท่าไหร่กัน การเลียนแบบขั้นสูงขนาดนี้ คงจะมากกว่าสองร้อยหยวนล่ะสิ?”
เขายืนยันว่าสมุดเลียนแบบของเจียงชื่อนั้นเป็นของปลอม
เจียงชื่อยิ้ม พร้อมกับพูดอย่างแผ่วเบาว่า “มีบางคน ที่ใช้เงินยี่สิบล้านซื้อของปลอมมา พอโดนเอามาเปรียบเทียบขนาดนี้ ก็ต้องทำอะไรเกิดตัวเพื่อที่จะรักษาหน้าตาของตัวเองเอาไว้ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเลยจริงๆ”
“นี่นายพูดอะไร?”สวีชงคำราม “เหอะเหอะ นายกล้ามากนะที่สงสัยว่าของฉันเป็นของปลอมน่ะ”
“ไม่ได้สงสัย แต่มันคือเรื่องจริงต่างหาก”
เมื่อทั้งสองฝ่ายอยู่ในทางตัน ชายชราสวมแว่นตาและเสื้อผ้าเก่าๆคนหนึ่งก็ได้เดินผ่านประตูไป เมื่อได้ยินการทะเลาะวิวาทกันอย่างดุเดือดภายในห้องนี้ เขาก็มองเข้าไปข้างในอย่างไม่รู้ตัว
คราวนี้ชายชราไม่สามารถขยับฝีเท้าได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...