ตระกูลหวางนั้นรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องทานอาหารค่ำมื้อนี้ เพื่อย้อนกลับไป‘สถานการณ์สงคราม’ สวีชงจึงจงใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง อย่ามาพูดเรื่องของปลอมหรือเรื่องบัตรสมาชิกอีกต่อไป ด้วยวิธีนี้พวกเขาก็จะไม่มีวันถูกเอาเปรียบแล้ว
สวีชงไอพร้อมกับยิ้มให้ทุกคนและพูดว่า “ใช่แล้ว ช่วงนี้มีละครที่ฮิตมากๆเลยนะครับ เรื่อง 《คุณพ่อ สวัสดี》ไม่รู้ว่าทุกคนได้ดูกันหรือไม่?”
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ติงฉี่ซานก็มีพลังฮึกเหิม
“เคยดูแล้ว เรื่องนั้นน่ะถ่ายทำดีมากๆเลย คนอย่างฉันที่ไม่ค่อยจะชอบดูโทรทัศน์ก็กลับชอบสุดๆไปเลย ฉันนั่งหน้าโทรทัศน์ตรงเวลาทุกวันเพื่อที่จะรอมันฉายตอนล่าสุดเลยนะ”
ติงเมิ่งเหยนมองบนให้กับเขา ในใจได้แต่พูดว่าเรื่องแบบนี้มันมีอะไรน่าภูมิใจนักหนา
สวีชงยิ้มและถามว่า “ลุงติง ไม่ทราบว่าลุงชอบตัวละครไหนมากที่สุดครับ?”
ติงฉี่ซานมีความสุข “ยังจะต้องพูดอีกเหรอ?แน่นอนว่าต้องเป็นลูกสะใภ้แห่งชาติ--หลิงเหยา!อั๊ยยะ ฉันล่ะอยากจะบอกอะไรให้นะ เด็กผู้หญิงคล้ายตุ๊กตานั่นน่ะ ทั้งน่ารักแล้วก็มีคุณธรรม ถ้าฉันยังหนุ่มยังแน่นอายุสักสามสิบล่ะก็ ป่านนี้ไปตามจีบเธอแล้ว”
ขณะที่ฟัง ติงเมิ่งเหยนก็รู้สึกถึงความไร้สาระนี่ อดไม่ได้ที่จะแอบหยิกพ่อของเธอ ติงฉี่ซานที่เจ็บปวดร้องออกมาอย่างผิดปกติ
สวีชงที่นั่งตรงข้าม หัวเราะเยาะแบบลับๆ
ได้เหยื่อแล้ว!
สวีชงจงใจหยิบแผ่นดิสก์ออกจากกระเป๋าของเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “พ่อครับ คุณลุงครับ พวกท่านดูแล้วคิดว่านี่คืออะไร?”
สายตาของทุกคนมารวมกันและเห็นว่าเป็นแผ่นดิสก์ที่มีพร้อมด้วยลายเซ็น
ชื่อนั้นคือหลิงเหยา! ! !
ติงฉี่ซานเบิกตากว้างและถามอย่างรีบเร่งว่า “หลานชาย นี่เป็นลายเซ็นของหลิงเหยาจริงๆเหรอ?”
“แน่นอนครับ”
“นี่นายเอามาได้ยังไงกันน่ะ?”
สวีชงยิ้มและตอบกลับไปว่า “มันก็ไม่ได้ยากอะไรหรอกครับ พอดีเมื่อวันก่อนหลิงเหยามาทำกิจกรรมที่บริษัท ผมก็ได้โต้ตอบกับเธอในฐานะแขกคนพิเศษน่ะครับ ก็เลยมีข้อมูลติดต่อเอาไว้ แถมยังได้รับแผ่นดิสก์พร้อมลายเซ็นอีกด้วย”
โต้ตอบ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...