จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 216

บริษัทตระกูลติง อาคารสำนักงาน ห้องประชุม

ติงจ้งกำลังประชุมกับสมาชิกคนสำคัญของบริษัทเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนงานในเดือนหน้า ติงเมิ่งเหยน ติงเฟิงเฉิงเองก็นั่งอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน

ขณะพูดคุยกัน เลขาหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาและพูดกับติงจ้งว่า “ประธานคะ ด้านนอกมีชายที่เรียกแทนตัวเองว่า‘งูเห่า’อยู่ทางด้านนอกค่ะ บอกว่าต้องการขอพบนายคนรองค่ะ”

หืม？

งูเห่า？

ต้องการพบติงเฟิงเฉิง？

ติงจ้งมองไปที่ติงเฟืงเฉิงพร้อมกับถามว่า “นายไปพบกับคนไม่เอาถ่านแบบนี้ได้ยังไงกัน？”

ติงเฟิงเฉิงส่ายหัวไปมา “ไม่นะ ผมไม่รู้จัก”

เขามองไปที่เลขา “เธอฟังชัดแล้วใช่ไหม？มาหาฉันแน่เหรอ？”

“ไม่ผิดค่ะ อีกฝั่งพาคนเจ็ดแปดคนมาด้วย ดูเหมือนว่าจะเป็นสมาชิกของ‘ทีมรถฟาส’ค่ะ”

เมื่อได้ยินคำว่า‘สมาชิกทีมรถฟาส’สี่คำนี้ สีหน้าของติงเฟิงเฉิงก็เปลี่ยนไป เขารู้ดีว่าปัญหาได้ตามมาถึงแล้ว

ทุกวันนี้ ติงจ้งเองก็ยังไม่รู้เลยว่าหลานชายคนที่ไร้ความสามารถคนนี้ไปเป็นเทพรถ ที่ทุกคนชื่นชมยกย่อง กลายเป็นคนดังได้อย่างไรกัน

สิ่งที่ติงจ้งนั้นรู้ก็คือ ทักษะการขับรถของติงเฟิงเฉิงนั้นแย่โดยไม่รู้จะเปรียบยังไง ไม่ได้สัมพันธ์กับคำว่าเทพเจ้ารถเลยแม้แต่น้อย

เขาพูดว่า “ทีมแข่งรถเร็วคือทีมงานมืออาชีพระดับแนวหน้าของประเทศ เนื่องจากเขาได้มาขอพบ หากปฏิเสธไปก็คงจะดูไม่เหมาะสม เฟิงเฉิง นายไปดูไป”

“ห๊ะ？อ่า..”

ใบหน้าของติงเฟิงเฉิงนั้นดำค่ำเครียด ไม่เต็มใจที่จะลุกเดินออกไป

คนอื่นๆต่างก็ไม่มีกะจิตกะใจอยากจะประชุมนัก ต่างอยากรู้ว่าเรื่องราวมันจะเป็นยังไงต่อ โดยเฉพาะติงเมิ่งเหยน เธออยากรู้จริงๆว่าติงเฟิงเฉิงจะทำอย่างไร

ติงจ้งเองก็สงสัยว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เมื่อการประชุมเสร็จสิ้นลง ทุกๆคนต่างลุกออกจากที่นั่งไป เมื่อเดินตามไปที่ห้องโถง ก็ได้พบกับงูเห่าและคนอื่นๆ

งูเห่า นั้นเป็นชายรูปร่างผอมบางที่มีกล้าม มีความอันตรายแผ่ออกมาจากร่างกายของเขา โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น ถ้าโดนจ้องคงจะสะดุ้งไม่ใช่น้อย