ใต้ภูเขา เกิดไฟลุกโชนขึ้น นักแข่งกลุ่มใหญ่รีบวิ่งเข้าไป ลากงูเห่าที่บาดเจ็บสาหัสออกจากกองไฟ แล้วรีบส่งไปโรงพยาบาล
นักข่าวจำนวนมากแบกกล้องตามพวกเขามา บางส่วนถ่ายรถปอร์เช่ และบางส่วนถ่ายรถ GTR ที่กำลังลุกไหม้
เจียงชื่อขับรถกลับไปที่จุดเริ่มต้น
รถหยุด คนเดินออกมา
ติงเมิ่งเหยนตามติงฉี่ซานล้อมเข้ามา ภาคภูมิใจแทนตัวเจียงชื่อ
ติงฉี่ซานพูดอย่างมีความสุข “ลูกเขยที่ดีคิดไม่ถึงว่าคุณก็มีฝีมือ! เก่ง เก่งจริงๆ วันนี้คุณช่วงชิงเกียรติยศเอาหน้าเอาตาแทนพ่อจริงๆ”
เจียงชื่อยิ้มและมองไปอีกด้านหนึ่ง
ติงจ้ง ติงเฟิงเฉิงแม้ว่าจะดีใจ แต่ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจบ้าง อาศัยเจียงชื่อถึงชนะได้ นี่ทำให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจพอๆกัน
เฟลมไทเกอร์เดินเข้ามา พูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “พวกเราแพ้แล้ว สิบล้านที่พวกเราตกลง...”
ไม่รอให้เขาพูดจบ เจียงชื่อก็ยกมือขึ้นขัดจังหวะเขา
“สิบล้านนั้น ผมไม่ต้องการ เก็บไว้เป็นค่ารักษาพยาบาลของงูเห่าเถอะ”
เฟลมไทเกอร์ชะงัก “คุณแน่ใจ?”
เจียงชื่อยักไหล่และพูดว่า "ความแค้นเคืองพึงละไม่พึงผูก ตอนแรกการกระทำของผมทำให้ทีมของพวกคุณถูกเยาะเย้ย ก็ควรจะรับผิดชอบบ้าง"
เฟลมไทเกอร์รู้สึกประทับใจเล็กน้อย เจียงชื่อไม่ว่าในแง่ของทักษะและอุปนิสัยล้วนทำให้เขาชื่นชม
“ขอบคุณ!!!"
เขาโค้งคำนับเจียงชื่ออย่างสุดซึ้ง และทั้งทีมที่อยู่ข้างหลังเขาก็โค้งคำนับต่อเจียงชื่อ แสดงถึงว่าพวกเขาเคารพต่อเจียงชื่อ
เจียงชื่อหันตัวและเดินจากไป
ตำนานเทพรถ ตั้งแต่คืนนี้ ผลักไปจนถึงสูงสุด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...