จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 24

บทที่ 24ใช้ความดีแก้แค้น

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราก็กลับก่อนนะ”

เจียงชื่อจับแขนของติงเมิ่งเหยนไว้ เดินผ่านติงจ้งติงเฟิงเฉิงไปอย่างง่ายๆ ทำให้ติงจ้งโมโหมาก

เป็นคนฉลาดมาโดยตลอด เคยเจอการดูถูกแบบนี้เมื่อไหร่กัน?

ทั้ง2ขึ้นรถ

ติงเมิ่งเหยนเก็บสัญญาอย่างดี แล้วขับรถออกไป

บนรถ เธอถาม: “กัวช่างบอกว่ามีคนส่งเอกสารโปรแกรมให้เขาก่อนแล้ว นายรึเปล่า?”

เจียงชื่อพยักหน้า “ผมเอง”

“ฉันรู้ ไม่อย่างนั้นคงไม่ราบรื่นแบบนี้หรอก ว่าแต่นายทำได้ได้ยังไงกัน?”

“พูดมาก็บังเอิญเหมือนกัน ผมมีเพื่อนเก่าคนนึงทำงานอยู่ที่กรมโยธาธิการและผังเมือง พอว่างๆเราก็จะคุยกันเรื่องรื้อก่อสร้าง ผมก็เลยหาคนออกแบบโปรแกรมแผนงานส่งให้เขา ให้เขาเอาไปให้ท่านรองกัว ใครจะไปรู้ว่าท่านรองจะเห็นแล้วก็ชอบมาก แล้วก็เลือกเลย ตอนนั้นผมส่งโดยใช้ชื่อเธอ ก็เลยเป็นแบบนี้”

การพูดแบบนี้เหมือนจะแปลก แต่ก็สามารถเข้าใจได้

ติงเมิ่งเหยนเลยไม่ได้คิดอะไรมาก

เงียบไปสักพัก เธอก็พูดขึ้น: “ถึงแม้ว่านายจะทำเพื่อฉัน แต่ว่าครั้งนี้มันทำให้คุณปู่เสียใจจริงๆ เจียงชื่อ ถ้าได้ ฉันคิดว่าเราเอาโปรแกรมนี้ให้บริษัทหลักทำดีกว่า?”

“เพราะยังไงเขาก็คือปู่ของฉัน ฉันไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยกกัน

อีกอย่างบริษัทของฉันก็เสียเกินไปแล้ว ทำงานใหญ่แบบนี้ให้สำเร็จไม่ได้หรอก ไม่ว่าจะส่วนรวมหรือส่วนตัว ให้บริษัทหลักทำเหมาะสมกว่า”

เจียงชื่อยิ้มแล้วมองติงเมิ่งเหยน “เรื่องแบบนี้เธอตัดสินใจเองเลย ไม่ต้องบอกผม ผมแค่ช่วยเธอเอาส่วนประโยชน์ ส่วนเธอจะแบ่งผลประโยชน์ยังไง นั้นมันเป็นเรื่องของเธอ”

ในใจของติงเมิ่งเหยนรู้สึกอบอุ่นมาก แบบนี้ทำให้เธอดีใจและขอบคุณเขามาก

“ขอบคุณนะ เจียงชื่อ”

เจียงชื่อยิ่ม “แต่ว่า คุณปู่ท่านทำแบบนี้กับเธอ เธอยังใช้ความดีอยู่ เธอช่างใจดีเกินไปแล้วนะ”

“ยังไงเราก็เป็นคนบ้านเดียวกัน อีกอย่าง ใจดีหน่อยไม่ดีหรอ?””

“คนใจดีมีเมตตา ก็มักจะถูกคนอื่นรังแก”

“ฉันไม่กลัวหรอก” ติงเมิ่งเหยนมองเจียงชื่อ “นายบอกว่า จะดูแลปกป้องไม่ให้ฉันโดนรังแกตลอดชีวิต เพราะฉะนั้น ฉันจะใจเมตตายังไงก็ได้ แค่มีนายปกป้องฉันก็พอแล้ว”

เจียงชื่อได้ยิน ก็หัวเราะออกมา

มันเป็นครั้งแรก ที่เขายิ่มอย่างดีใจแบบนี่

ไม่นาน ทั้ง2ก็กลับมาถึงบ้าน ซูฉินและติงฉีซานที่ได้รับข่าว ว่าลูกสาวของตนเซ็นสัญญางานใหญ่ได้ ก็ยิ้มไม่หุบเลย

พอเห็นทั้ง2กลับมา ก็รีบดึงติงเมิ่งเหยนไปถามนู้นถามนี่ ดีใจมากๆ แต่ไม่ถามเจียงชื่อเลย มากกว่านั้นคือไม่สนใจและรังเกลียด

พอเห็นแบบนี้ ติงเมิ่งเหยนก็รู้สึกเศร้าใจ

ทั้งๆที่ทั้งหมดนี้เป็นความดีของเจียงชื่อ แต่คนที่ถูกชื่นชมคือเธอ ไม่ใช่เจียงชื่อ มันไม่ยุติธรรม

“พ่อคะ แม่คะ จริงๆทั้งหมดนี้……..”

เจียงชื่อไอขึ้นมา “จริงๆแล้วทั้งหมดนี้เป็นเมิ่งเหยนที่วางแผนคนเดียวทั้งหมด เพื่อจะเซอร์ไพรส์ทุกคน”

เขาทำท่าให้ติงเมิ่งเหยนเงียบ ให้ติงเมิ่งเหยนอย่าพูดเรื่องนี้ออกไป จากนั้นก็เดินเข้าไปเตรียมอาหารเย็นในห้องครัว

……