จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 255

“เข้ามา”

ประตูเปิดออก เลขาเดินพร้อมถือคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คในมือเข้ามาด้วย มีสีหน้าเศร้า

โป๋สิ้นหงไม่มีความสุขอย่างมาก

“คุณเป็นอะไร？ทำท่าทางอย่างกับมีใครตาย”

“วันที่มีความสุขอย่างนี้ อย่ามาทำลายอารมณ์ดีๆของฉัน”

เลขาเดินเข้ามาตรงหน้า นำคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ควางบนโต๊ะ “ประธานโป๋ ไม่ได้การแล้ว เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”

“เรื่องใหญ่อะไร？”

“ไอ๊หยา ฉันก็พูดไม่ได้ชัดเจน คุณลองดูเสียงวิจารณ์เกี่ยวกับเพลงใหม่บนอินเทอร์เน็ตแล้วกัน”

โป๋สิ้นหงมองไปยังคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คด้วยความสงสัย ฮัวเสี่ยงหรงและหลิวฉงก็เดินเข้ามาดูด้วยความอยากรู้ สรุปว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

พวกเขาพลิกไปถึงโพสต์วิเคราะห์ที่โพสต์ลงโดยเน็ตไอดอลคนหนึ่ง

ความหมายง่ายๆมาก เนื้อเพลงเพลงนี้จริงๆแล้วง่ายดายมาก เป็นเพลง ‘อักษรกล’ และยังใช้อักษรกลที่พ้องเสียงด้วย

ทั้งเนื้อเพลงมีทั้งหมด 24 ประโยค นำคำแรกของทุกๆประโยคแรกมาเชื่อมโยงกันก็เป็น ‘หนังสือโดยทั่วไปของพี่รองเหมือนปลาหมึกจูบฝน หยุดรูโหว่ได้กลิ่นความโลภชดเชยเขย่าอย่างต่อเนื่อง แต่ละอย่างทะลุผ่านถึงบุหรี่สี่ตัวที่งดงาม (นำคำพ้องเสียงในภาษาจีนของคำแรกในทุกๆประโยคแรกมารวมกันแล้วไม่ได้มีความหมายอะไร) ’

โป๋สิ้นหงขมวดคิ้วแล้ว ทำไมเมื่อเอา 24 คำนี้มาเชื่อมกันแล้วอ่านแล้วไม่เข้าใจความหมายเลย ไม่เห็นว่าจะมีปัญหาอะไรเลย

เขาดูต่อไป

หลังจากที่เน็ตไอดอลนำคำพ้องเสียงทั้งหมดแก้ไขให้ถูกต้อง ทั้ง24คำนี้เมื่อนำมาเชื่อมกันก็เปลี่ยนเป็น ‘ลิขสิทธิ์เพลงนี้เป็นของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องหน้าไม่อาย แอบขโมยเพลงไปใช้โดยไม่ดูตาม้าตาเรือ’

“……”

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็ตกตะลึงแล้ว ไม่พูดจาออกมาสักคำเดียว

ถูกอีกฝ่ายโจมตีกลับจนพ่ายแพ้อย่างคิดไม่ถึง！

สีหน้าของโป๋สิ้นหงก็เปลี่ยนเป็นสีเดียวกับตับหมูเลย โมโหจนแทบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดแล้ว

“ไอ้สารเลว สารเลว สารเลว！”