จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 261

เขาก้มตัวลง หยิบยาที่อยู่บนพื้นที่เมื่อกี้นายหญิงใหญ่กินไม่หมดแล้วบ้วนออกมา ดมๆที่ข้างจมูกแล้ว

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกถึงความผิดปกติทันที

ก่อนที่ปีเตอร์ใช้ยา เจียงชื่อรีบเอ่ยพูดทันทีว่า “รอเดี๋ยว”

ทุกคนมองไปยังเจียงชื่อ

ปีเตอร์เอ่ยพูดว่า “คุณ คุณมีอะไรหรือเปล่า？”

เจียงชื่อพูดอย่างราบเรียบว่า “ยาของคุณ จะทำให้คนกินต้องตาย ใช้ไม่ได้”

“อะไรนะ？”

ปีเตอร์ไม่พอใจ เขารักษาโรคมาให้ผู้คนมากมายหลายปีขนาดนี้ จะให้คนมาดูถูกได้ตามอำเภอใจได้ยังไงกัน？

“คุณพูดจาโง่ๆอะไรกัน？”

เจียงชื่อส่งยาเม็ดนั้นไป “อาการป่วยของท่านหญิงไม่ได้รุนแรงแต่อย่างใดเลย แค่กินยานิดหน่อยก็สามารถบรรเทาได้แล้ว แต่วันนี้ที่เธอกินยาแล้วอาการไม่ดีขึ้น เพราะว่ายามีปัญหาแล้ว”

“คุณดูสิ ยาเม็ดนี้ดูผิวเผินแล้วก็เหมือนกับยาทั่วไปยังไงอย่างนั้น แต่ว่าข้างในกลับว่ามีการเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย ใช้ ‘ตังกุย’ในยาจีนแล้ว”

“แม้ว่ายานี้จะรักษาได้หลายโรคมาก แต่ว่าตัวยารุนแรง จะยิ่งข่มตัวยาตัวเดิมที่นายหญิงใหญ่ทาน เพราะงั้นหลังจากที่นายหญิงใหญ่ทานแล้ว กลับว่าไม่ได้ดีขึ้นแต่อย่างใด ก็เพราะว่าตัวยาถูกยับยั้งไว้แล้ว ฤทธิ์ยาตัวเดิมไม่สามารถสำแดงฤทธิ์ออกมาได้”

เจียงชื่อชี้ไปที่ยาในมือของปีเตอร์แล้วพูดว่า “และยาที่อยู่ในมือของคุณ ภายใต้สถานการณ์ปกติแล้วสามารถรักษาโรคของท่านหญิงได้ แต่ภายใต้อาการที่ท่านหญิงทานตังกุยเข้าไป ขืนคุณให้ยาแบบนี้กับเธอ ตัวยานี้ไม่เพียงจะไปยับยั้งซึ่งกันและกัน ยิ่งไปกว่านั้นก็อาจจะปะทะกัน！ไม่ถึงสามนาที ท่านหญิงก็จะต้องตายอย่างไม่มีข้อสงสัย ”

คำพูดเล่านี้พูดแล้วทำให้คนตกใจอย่างมาก

แต่นายหญิงใหญ่เอามือทั้งสองข้างกุมไว้ที่หัวใจ เจ็บปวดจะเป็นจะตาย ขืนไม่ใช้ยา เธอจะต้องตายสถานเดียว

ปีเตอร์พูดถามอย่างกราดเกรี้ยว “คุณ ไม่ทราบว่าคุณเรียนมาจากสำนักไหน รักษาที่ไหน？”

เจียงชื่อพูดอย่างราบเรียบว่า “ ผมไม่ได้เรียนมาจากสำนักไหน เพียงแค่ปกติเวลาว่างๆก็ได้เรียนเทคนิคทางแพทย์แผนจีนกับอาจารย์หมอ ”