จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 280

นักฆ่ากว่า 10 คน แต่ละคนเป็นสุดยอดฝีมือ 1 ต่อ 10 คนมากมายรุมล้อมเจียงชื่อเพียงคนเดียว ในสายตาของทุกคน มันเป็นการต่อสู้ที่ไร้ความพะวง

ตอนจบไม่มีอะไรที่น่าพะวง——เหล่านักฆ่าโดนจัดการภายใน 30 วินาที

คนนอกไม่ทันได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น นักฆ่าเหล่านั้นก็นอนลงบนพื้นทีละคน น้ำลายฟูมปาก และหมดสติ

ชายฉกรรจ์เพิ่งจะอวดเก่งอยู่เลย ไม่กี่วินาทีก็ตัวสั่นจนยืนไม่ไหว

เมื่อเห็นเจียงชื่อเดินมาเขาคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความตกใจ ขอร้องอ้อนวอนขอความเมตตาไม่หยุด

“เจ้าหนุ่ม ไว้ชีวิตด้วยเถิด”

“ฉันมีตาหามีแววไม่ ไม่รู้ว่าคุณจะมีพลังได้แข็งแกร่งเช่นนี้”

ไม่เพียงแค่เขาคิดไม่ถึง หลายคนที่อยู่ตรงนั้น จะมีใครคิดได้อีกล่ะ?

แม้ว่าซูสวน ไม่เคยคิดเลยว่าเจียงชื่อสามารถจัดการฆาตกรได้ทั้งหมดภายในเวลาไม่กี่วินาที

พวกเขาไม่ได้อยู่ระดับเดียวกับหัวล้านหลง!

เจียงชื่อเดินไปตรงหน้าชายฉกรรจ์ กลิ่นอายสังหารเปล่งออกมาจากดวงตาของเขา ทำให้คนกลัวจนตัวสั่น

เขาถอนหายใจ แล้วพูดว่า “บอกมา ใครส่งนายมา?”

หักหลังนายจ้าง นี่เป็นสิ่งที่ต้องห้ามอย่างมากในวงการนักฆ่า เมื่อกระทำแล้ว ต่อไปก็อย่าคิดจะอยู่ในวงการนี้อีก

แต่ถ้าไม่พูด เจียงชื่อจะฆ่าพวกเขาได้ทุกนาที

จากการชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้วนั้น ชายฉกรรจ์ยังคงการตัดสินใจรักษาชีวิตเป็นสิ่งสำคัญ

เขาพูดอย่างสั่นๆ “คือฉีหยาง ลูกชายคนที่สองของตระกูลฉี”

เมื่อคำพูดนั้นออกมา ทุกคนต่างตกตะลึง

โดยเฉพาะท่านทวด ก็หลับตาลงด้วยความผิดหวัง เจ็บปวดเหลือเกิน

ถึงแม้ว่าเธอจะเดาได้คร่าวๆ มาก่อนก็ตาม แต่เธอปฏิเสธที่จะเชื่อว่าลูกชายของเธอจะทรยศเขา

เมื่อนักฆ่าพูดออกมา เธอก็แทบไม่เชื่อ

“ไอ้คนชั่ว!”

“เขาแทบอยากจะให้ฉันตาย เพื่อที่จะได้เป็นผู้ปกครองตระกูลงั้นหรือ?”