จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 281

รถเพิ่งจะจอดลง ข้างหลังก็ปรากฏรถสิบกว่าคันขึ้นมาแล้ว กั้นขวางไว้ทั้งหน้าและหลัง และมีอันธพาลเป็นจำนวนมากก้าวลงมาจากรถ แต่ละคนล้วนแต่ย้อมผม สักรอย ในมือถืออาวุธด้วย

มองดูคร่าวๆแล้ว มีมากกว่าร้อยคน

สีหน้าของท่านทวดเศร้าหมอง

“เจ้ารองน่ะเจ้ารอง นี่ถ้าแกไม่ทำให้แม่ของแกตาย แกก็คงไม่ยอมรามือสินะ”

เจียงชื่อขมวดคิ้วแล้ว

จำนวนคนค่อนข้างเยอะนิดหน่อย ถ้าหากมีเพียงแค่เขาคนเดียวก็ยังดี ง่ายต่อการฝ่าวงล้อม ถ้าหากพาแค่ซูสวนคนเดียวก็ได้ ปกป้องคนหนึ่งด้วยการฝ่าวงล้อมก็สามารถทำได้

ปัญหาก็คือ นอกจากซูสวนแล้ว ยังมีท่านทวดที่อายุเยอะ และฉีเจิ้นที่สุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง

ต่อให้เจียงชื่อสุดยอดมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถแยกร่างไปทำหลายๆอย่างได้

หนึ่งคนปกป้องสามคน มันไม่สามารถทำได้เลย อีกฝ่ายมีคนมากกว่า 100 คน ก็มีโอกาสที่จะโดนลอบโจมตี

จำใจยอม

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรออกแล้ว

“มีน อยู่ไหม？”

“อยู่！”

“สถานการณ์ของฉันในตอนนี้คุณก็เห็นแล้ว มีวิธีจะหาคนมาช่วยได้ไหม？”

“หาคนมาช่วยน่ะไม่มีปัญหา เพียงแค่ที่นี่ไม่ใช่ที่จีน หาคนมาช่วยจะต้องใช้เวลาสักหน่อย 10นาที พี่ใหญ่ขอเพียงแค่คุณสามารถยืนหยัดได้10นาที ผมก็สามารถจัดเตรียมคนไปได้”

10นาทีเหรอ？

เจียงชื่อสูดลมหายใจเข้าลึกๆ วางสายไปแล้ว

ในเวลานี้ คนที่อยู่ตรงกันข้ามกระจายกันออกไป ฉีหยางเดินถือไม้เบสบอลออกมาแล้ว ชี้ไปที่รถของพวกเขาแล้วพูดว่า “ไอ้แก่ ไอ้วัณโรค รีบไสหัวแล้วไปตายซะ！ ”

ประตูรถเปิดออก

ท่านทวดเอนตัวออกมาครึ่งตัว “เจ้ารอง จัดการกับคนชราคนหนึ่ง แกจำเป็นจะต้องต่อสู้กันใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ？ ”

“เหอะๆ” ฉีหยางยักไหล่ “ผมก็ไม่อยากทำ แต่ใครจะไปรู้ว่าพวกคุณจะสุดยอดกันขนาดนี้ ผมส่งนักฆ่ามากกว่า 12คนล้วนแต่ถูกจัดการได้ภายในไม่กี่นาที”

“ไม่มีวิธีอื่น ผมก็ทำได้เพียงพาคนมาให้เยอะหน่อย”

ท่านทวดยิ้มอย่างเยือกเย็นพร้อมพูดว่า “เจ้ารอง แกไม่กลัวเหรอว่าฆ่าฉันตายแล้ว คนในตระกูลเห็นเป็นเอกฉันท์เดียวกัน ต่อต้านที่จะให้นายเป็นผู้นำตระกูลคนใหม่เหรอ？”

“ต่อต้าน？”