จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 282

จริงๆแล้วสำหรับฉีหยาง ต่อให้เจียงชื่อจะเก่งมากแค่ไหนก็มีเพียงคนเดียว หนึ่งคนต่อศัตรูนับร้อย？จะสู้ได้อย่างไรกันล่ะ

เพราะงั้น เขาคิดว่าอย่างมากขอเวลาเพียงหนึ่งนาทีก็สามารถจัดการเจียงชื่อได้แล้ว หลังจากนั้นค่อยไปจัดการท่านทวดก็ยังไม่สาย

จำเป็นจะต้องพูดว่า เขาดูถูกเจียงชื่อมากเกินไปแล้ว

มุมปากของเจียงชื่อเผยรอยยิ้มออกมา

ในตอนนี้มีคนคนหนึ่งกระโจนขึ้นมา เขาพุ่งตัวกระโดดลงจากรถแล้ว

มีคนข้างๆถือมีดมาเชเต้สับลงมาที่ศีรษะของเขาแล้ว ผลที่ได้คือมีดยังไม่สับถึง เท้าของเจียงชื่อก็มาถึงก่อนแล้ว เตะคนคนนั้นที่หน้าประตูไปเลย คนทั้งคนลอยไปไกลถึงเจ็ดแปดเมตรเลย

เจียงชื่อถือโอกาสเอามีดมาเชเต้มาได้

มีดมาเชเต้อยู่ในมือ เพิ่มความแข็งแกร่ง

เจียงชื่อเล่นมีดมาเชเต้อย่างกระฉับกระเฉงมีพลัง คนอื่นที่เพิ่งจะเข้ามาใกล้ก็ถูกสับมือหัก ขาหัก หนึ่งดาบต่อหนึ่งคน รั้งไว้ไม่อยู่เลย

ยังอยากจะฆ่าเจียงชื่อ？

เหอะๆ แม้แต่จะเข้าใกล้ยังยากลำบากเลย！

ฉีหยางยังพูดอีกว่าจะจัดการได้สำเร็จเพียงหนึ่งนาที หลังจากที่ผ่านไป 5นาทีแล้ว เจียงชื่อก็ยังแข็งแรงมีชีวิตชีวา คนของฝ่ายเขากลับว่าล้มระเนระนาดเต็มพื้นเลย

ร้อนใจจนทำให้เขากระทืบเท้าเลย

“พวกเศษสวะทำอะไรกันอยู่เนี่ย？”

“บุกเข้าไป บุกเข้าไปพร้อมกัน！”

ถึงอย่างไรคนก็เยอะ คนข้างหน้าหกล้มแล้ว คนด้านหลังก็บุกขึ้นไป แต่ละคนถือมีดมาเชเต้บุกกันขึ้นไป บางคนถึงกับใช้ สายรัด ตะขอล็อคเลย

สำหรับเจียงชื่อก็แค่เรียกน้ำย่อย

แต่ไม่มีประโยชน์ เจียงชื่อก็เหมือนกับปลาโลช ลื่นไหลอย่างมาก ไม่สามารถดักได้เลย

ผ่านไปอีกห้านาที พลังการต่อสู้ของเจียงชื่อก็ยังคงเต็มเปี่ยมเช่นเคย และอีกฝ่ายก็ล้มระเนระนาดไปเกือบสี่สิบคนแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เป็นไปได้อย่างมากที่คนทั้งหนึ่งร้อยจะถูกเจียงชื่อทำลายล้างทั้งกลุ่ม

จนกระทั่งในช่วงเวลานี้ ฉีหยางก็ตระหนักถึงว่าเหตุการณ์มันค่อนข้างผิดปกติ

เขาพูดกับกลุ่มคนว่า “พอแล้ว ไม่ต้องไปมัวเสียเวลาชักช้ากับเขาแล้ว ไปลงมือจัดการคนที่อยู่ในรถเลย จัดการคนที่อยู่ในรถให้ได้ก่อน！”

สุดท้ายฉีหยางก็ตระหนักถึงว่าตัวเองไม่ควรให้อารมณ์มาทำให้ไขว้เขว

ต้องจัดการเรื่องที่สำคัญเสียก่อน