จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 291

ในความคิดของเขา เจียงชื่อเป็นเพียงแค่ประชาชนคนทั่วไปธรรมดา ต้องกลัวอะไรขนาดนั้นด้วยหรือ? แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็คิดไม่ถึง ว่าตัวเองประเมินต่ำไปจริงๆ

คราวนี้ถือว่าโชคร้ายอย่างสมบูรณ์

ไม่มีอะไรจะพูด

ตำรวจปลอม ใช้อำนาจในทางมิชอบเป็นเกราะป้องกัน ช่วยอาชญากรทำผิดกฎหมายทางอาญา หวังทงและคนอื่นๆต่างก็หนีไปไหนไม่รอด ทุกคนต่างก็ถูกจับในที่เกิดเหตุ

สุดท้าย หวังทงมองเจียงชื่อ และถามคำถามสุดท้าย

“นาย สรุปว่านายคือใคร?”

สามารถฆ่าคนได้ 10 กว่าคน สามารถหลบกระสุนได้ในระยะไม่กี่เมตร สามารถใช้หินทำร้ายมือของพวกเขา สามารถโทรแจ้งกัปตันตำรวจได้

หากสามารถทำอย่างใดอย่างหนึ่งได้นั้นยอดเยี่ยมมากแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถทำได้ทั้งหมดเลยงั้นหรือ?

หวังทงอยากรู้ ตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายตรงหน้าจริงๆ

เจียงชื่อก็ไม่ได้ตระหนี่ขี้เหนียว

เขาเอนตัวไปข้างหูของหวังทงและพูดเบาๆว่า “นายบอกไม่ใช่เหรอ แม้ว่าผู้บริหารระดับสูงเขตเจียงหนานมา ก็จะต้องคุกเข่าและเลียรองเท้าให้นายไม่ใช่เหรอ?”

“ห๊ะ?!”

หวังทงตกตะลึงสุดขีด

จริงๆแล้วประโยคนี้เขาจะเสแสร้งพูดภายหลัง เดิมทีก็ไม่ได้จริงจังอะไร

หรือว่า?

ใช่แล้ว เฉพาะผู้ที่มีสถานะเช่นนี้เท่านั้น ที่สามารถทำสิ่งต่างๆที่น่าทึ่งได้

หวังทงเงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างขมขื่น เขาจะโง่ถึงขั้นที่ไม่รู้จักแม้แต่ผู้บริหารระดับสูงเลยหรือ?

เขาแพ้อย่างยุติธรรม

นอกจากตำรวจจอมปลอมอย่างหวังทงและคนอื่นๆ อาชญากรที่เหลือก็ถูกจับเช่นเดียวกัน ในหมู่พวกเขา ดอกเตอร์สือได้รับการดูแล ‘เป็นพิเศษ’ จากเจียงชื่อ

เขาคุยกับเซี่ยเมิ่งจื้อว่า “ตัวตนของดอกเตอร์สือ ต้องตรวจสอบให้ชัดเจน กลับมาฉันจะมาถามผลลัพธ์จากคุณ”

เซี่ยเมิ่งจื้อพยักหน้าอย่างแน่วแน่