อ่านสรุป บทที่ 308 ของขวัญสำหรับคุณ จาก จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
บทที่ บทที่ 308 ของขวัญสำหรับคุณ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จอมนักรบท้าโลก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ใบหน้าของติงเมิ่งเหยนไม่สามารถซ้อนความผิดหวังได้จริงๆ
แต่ติงฉี่ซานกลับพูดด้วยความมั่นใจและเชื่อใจในลูกเขยตัวเองว่า "เมิ่งเหยน ชื่อเอ๋อเขาบอกว่าจะมีของขวัญให้กับลูก เขาต้องมีให้อย่างแน่นอนสิ ไม่ต้องกังวลหรอกนะ นี่มันก็หลายครั้งแล้ว เขาเคยทำให้ลูกผิดหวังซะที่ไหนล่ะ?"
สวีชงส่ายหัว
"คุณลุงครับ ทำไมคุณลุงโลกสวยขนาดนี้"
"เขาจะให้ของขวัญ? อย่างเขาเหรอจะให้ของขวัญได้? ของขวัญของเขาคงไม่ได้ยื่นออกมาจากทีวีนี้หรอกนะ?"
"พวกคุณเหนอ อย่าหลอกตัวเองอีกเลย ยอมรับความจริงได้แล้ว อย่างน้อยเจียงชื่อก็ไม่ได้ลืมพวกคุณ และยังยืมดอกไม้มาถวายพระได้ เขาทำได้แค่นี้ก็ถือว่าบุญแล้ว"
"อย่าไปคาดหวังอะไรมากกว่านี้เลยน่ะ"
"เงินเดือนแปดพัน จะซื้ออะไรได้?"
ที่พูดมาก็มีเหตุผล
จริงเหมือนกัน เจียงชื่อไม่ได้อยู่ด้วย แล้วเขาจะให้ของขวัญได้อย่างไร?
ถ้าให้คนอื่นมาส่งแทนก็น่าจะเชื่อถือได้มากกว่านี้ แต่ปัญหาคือเจียงชื่อให้พวกเขานั่งดูทีวีแล้วรอของขวัญของเขาจากรายการสดนี้ แล้วของขวัญของเขาจะส่งออกมาจากทีวีนี้ได้หรือ?
ตลกสิ้นดี
ติงเมิ่งเหยนส่ายหัวแล้วลุกยืนขึ้น "หนูอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะ"
เธอว่าจะกลับไปพักผ่อนในห้องนอน
แต่ติงฉี่ซานก็ห้ามเธอเอาไว้และพูดกับเธอว่า "จะรีบไปไหน? รอดูของขวัญของชื่อเอ๋อก่อนสิ ลูกเอ๋ย นี่ลูกจะไม่เชื่อใจสามีของตัวเองเลยเหรอ?"
ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ติงฉี่ซานในตอนนี้เชื่อมั่นในตัวของเจียงชื่อมาก
หรืออาจจะเป็นเพราะเจียงชื่อช่วยเขาแก้ไขปัญหาหลายๆ อย่าง จึงทำให้ความเชื่อใจของเขาที่มีต่อเจียงชื่อนั้นมากขึ้น
ติงเมิ่งเหยนได้แต่ถอนหายใจ
เธอตัดสินใจอีกครั้งว่าจะให้เวลากับเจียงชื่อจนจบเพลงนี้
ใบหน้าของติงเมิ่งเหยนดูแปลกใจเป็นอย่างมาก
เธอทำตัวไม่ถูกจริงๆ การซอไพร์สของเจียงชื่อดูยิ่งใหญ่ไปรึเปล่า?
เมืองเจียงหนานทั้งเมืองเต็มไปด้วยดอกไม้ไฟ เขาต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะทำมันได้?
เจียงชื่อทุ่มเทกับติงเมิ่งเหยนจริงๆ
ส่วนติงฉี่ซานดีใจจนรีบลุกขึ้นเพื่อออกไปชมดอกไม้ไฟบนท้องฟ้าข้างนอก เขาในขณะนี้หัวเราะดีใจจนแทบจะปิดปากไม่ได้แล้ว
"เยี่ยมมาก เยี่ยมมาก!"
“ชื่อเอ๋อ สมแล้วที่เป็นลูกเขยที่ดีของพ่อ"
"ข้าเองก็อยากเป็นคนโรแมนติแบบนี้มานานแล้ว แต่ติดที่ไม่มีเงินเท่านั้น ชื่อเอ๋อแกทำในสิ่งที่ข้าทำไม่ได้แล้ว สุดยอดจริงๆ!"
ติงเมิ่งเหยนก็หัวเราะออกมาด้วยความโล่งอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...