จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 344

สรุปบท บทที่ 344 ฝันไปเถอะ: จอมนักรบท้าโลก

บทที่ 344 ฝันไปเถอะ – ตอนที่ต้องอ่านของ จอมนักรบท้าโลก

ตอนนี้ของ จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 344 ฝันไปเถอะ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ติงเมิ่งเหยนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ เธอเกลียดใบหน้าที่เยาะเย้ยแบบนี้ที่สุด แต่เธอกลับทำอะไรไม่ได้จริงๆ

ถ้าหยางกวางซื้อรถคันนี้ไป เจียงชื่อก็ไม่ต้องเสียงเงินห้าสิบล้านแล้วไม่ใช่หรือ?

สำหรับเจียงชื่อแล้ว มันเป็นการเอาตัวรอดที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือ?

เมื่อนึกถึงจุดนี้ติงเมิ่งเหยนตัดสินใจปล่อยมันไป เธอยอมถอยหนึ่งก้าวเพื่อให้ทุกอย่างมันดีขึ้น

แต่เธอกลับลืมไปว่าสามีของเธอนั้นเป็นคนที่ไม่สามารถปล่อยให้ทรายเข้าตาได้แม้แต่เม็ดเดียว

ถ้าเจียงชื่อตัดสินใจไปแล้ว เขาต้องทำมันให้ได้อย่างแน่นอน

เขาพูดอย่างเฉียบขาดว่า "มาก่อนได้ก่อน รถที่เราเลือกก่อน เรามีสิทธิ์ซื้อก่อน"

ผู้จัดการถึงกับหัวเราะออกมา

"ทำไม รถคันนี้จะขายให้ใครคุณมีสิทธิ์มายุ่งด้วยเหรอ?"

"คุณคิดว่าคุณเป็นใครครับ?"

"ผมจะบอกให้นะ ทุกเรื่องในนี้ขึ้นอยู่กับผมคนเดียว ผมบอกว่ารถคันนี้จะขายให้กับคุณหยาง มันก็ต้องขายให้คุณหยางคนเดียว คุณใหญ่มาจากไหน? ถึงกล้ามาแสดงความคิดเห็นต่อหน้าผม?"

เป็นคำพูดที่น่าเกลียดจริงๆ

ติงเมิ่งเหยนดึงชายเสื้อของเจียงชื่อ "ช่างมันเถอะ เรากลับกันเถอะนะ"

แต่เจียงชื่อยังคงยืนอยู่ที่เดิม เขาเพียงแค่ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแจ็กเกตของเขาแล้วหยิบหยกแขวนสีเขียวมรกตออกมาชิ้นหนึ่ง

จากนั้นเขาควงหยกแขวนนี้ต่อหน้าผู้จัดการร้าน

"ไม่ทราบว่าตอนนี้ผมมีสิทธิ์ซื้อรถคันนี้ก่อนแล้วหรือยังนะ?"

"นี่มัน......"

ผู้จัดการร้านยิ้มอย่างอึดอัด "คุณหยาง ต้องขออภัยจริงๆ นะครับ เรามีกฎมาก่อนได้ก่อนนะครับ คุณผู้ชายท่านนี้เลือกก่อน แน่นอนว่าเขาต้องมีสิทธิ์ซื้อก่อนอยู่แล้วครับ"

"หา?" หยางกวางชี้หน้าผู้จัดการ "คุณเป็นแค่ผู้จัดการแผนกเล็กๆ กล้าพูดจาด้วยน้ำเสียงแบบนี้กับผมเหรอ? คุณเชื่อไหมว่าผมจะฟ้องถึงหัวหน้าคุณได้? คุณรู้ไหมว่าถ้าเสียลูกค้าอย่างผม ร้านคุณต้องสูญเสียรายได้ไปมากแค่ไหน?"

ผู้จัดการร้านทนไม่ไหวอีกต่อไป

พูดดีๆ ไม่ชอบ ยังชี้หน้าด่าแบบนี้? อย่าโทษผมไม่เกรงใจก็แล้วกัน

เขาจึงตอบอย่างเย็นชา "พอได้ยัง มีเงินในกระเป๋าหน่อยแต่ไม่รู้แม้แต่นามสกุลจริงของตัวเอง? คุณคิดว่าเงินของคุณมาจากไหน? ก็แม่คุณที่ออกไปขายบริการไม่ใช่เหรอ? คุณมีพ่อกี่คนรู้ไหม ยังกล้าทำกร่างต่อหน้าผมอีก?"

ผู้จัดการรู้ไส้รู้พุงของหยางกวางและพูดแทงใจดำเขา จนทำให้เขาเสียหน้าอย่างไม่เหลืออะไรอีก

"แก......แกกล้าพูดแบบนี้กับข้า?"

"พูดยังไงครับ? คุณเจียงเขาต่างหากถึงจะเป็นลูกค้าวีไอพีที่แท้จริงของเรา นับประสาอะไรกับคุณ คุณรีบกลับบ้านไปอาบน้ำนอนฝันเถอะ งี่เง่า"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก