จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 343

ทุกคนถึงกับเงียบไป

ไม่มีใครส่งเสียอีก

จนกระทั่งผ่านไปยี่สิบวินาที หยางกวางกับเซี่ยจื้อเหม่ยก็หัวเราะขึ้นมา

"ใช้ได้เลยนะ เมิ่งเหยน วิสัยทัศน์ของเธอยอดเยี่ยมมากจริงๆ!"

"ห้าสิบล้าน หึ ๆ ๆ คนอย่างมัน เก็บเงินทั้งชีวิตก็ไม่มีปัญญาซื้อได้หรอกมั้ง?"

หยางกวางส่ายหัวแล้วพูดต่อ "เมิ่งเหยนเอ๋ย ถ้าเธอไม่ได้ตาบอดแล้วยอมแต่งงานกับผม ตอนนี้คุณอยากซื้ออะไรก็ซื้อได้ตามใจชอบแล้วไม่ใช่เหรอ?"

"แต่เสียดายนะ ไม่มีคำว่า 'ถ้าหาก' ในชีวิตจริงหรอก เธอจะเสียใจก็เปล่าประโยชน์อยู่ดี"

ผู้จัดการร้านก็จงใจถามเจียงชื่อว่า "คุณผู้ชายครับ คุณสะดวกจ่ายเงินสดหรือรูดการ์ดดีครับ?"

ติงเมิ่งเหยนถึงกับทำตัวไม่ถูก

เธอกลัวจะต้องเสียหน้า แต่ดูเหมือนว่ายิ่งกลัวก็ยิ่งต้องเจอ รถราคาห้าสิบล้านแบบนี้ ต่อให้ขายเจียงชื่อไปทั้งคนก็ไม่มีปัญญาซื้อได้หรอก!

"ช่างมันเถอะ"

ติงเมิ่งเหยนดึงแขนของเจียงชื่อเพื่อจะออกไปจากโชว์รูม

"รูดการ์ด"

แม้จะเป็นเสียงพูดเบาๆ เป็นคำพูดเรียบง่ายเพียงสองคำ แต่มันสามารถดึงดูสายตาของทุกคนมองไปที่เจียงชื่อ

รูดการ์ด?

ผู้จัดการร้านคิดว่าตัวเองหูฝาดไป เขาจึงถามซ้ำอีกครั้ง "ว่าไงนะ?"

"ผมบอกว่า รูดการ์ด"

ซึ่งหมายความว่าเจียงชื่อตัดสินใจซื้อรถคันนี้แล้ว!

เขามีปัญญาซื้อรถคันนี้จริงหรือ?

หยางกวางไม่เชื่อและพูดอย่างประชดประชันอีกครั้ง "นี่คุณ อย่าเสแสร้งไปเลย มันไม่ได้อะไรหรอก"

เจียงชื่อยิ้มจางๆ และหยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นออกไป

"นี่ครับ การ์ด ห้าสิบล้านใช่ไหม? รูดตอนนี้เลย"