บทที่ 35 จองห้องส่วนตัวไว้
ขณะที่เจียงชื่อกำลังดื่มเหล้ากับเฉิงไห่อยู่ จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นภรรยาเขาติงเมิ่งเหยนโทรมา
เขารับโทรศัพท์ ปลายสายก็มีเสียงของติงเมิ่งเหยนที่ดูรีบร้อนดังขึ้น
เจียงชื่อ ตอนนี้นายว่างมั้ย? มารับฉันหน่อยได้มั้ย?”
“ได้ เธออยู่ไหน? ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
“เลขที่339ถนนหมิงคง สวนเทคโนโลยีหมิงยวน
หลังจากวางสาย เจียงชื่อก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มรวดเดียว จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วพูด “ผมมีธุระส่วนตัวต้องไปจัดการ ลุงเฉิง ไว้เราค่อยมาดื่มกันวันหลังนะครับ”
“หือ คุณไปเถอะ”
เจียงชื่อออกมาจากร้านอาหารอย่างรีบร้อน เขาเรียกรถแท็กซี่แล้วรีบไปยังสวนเทคโนโลยีหมิงยวน
จากที่ฟังในโทรศัพท์ก็พอฟังออกว่าติงเมิ่งเหยนกำลังหวาดกลัวและกระวนกระวาย เหมือนกับว่ากำลังเจออันตรายบางอย่าง ทำให้เจียงชื่อไม่วางใจ
บนโลกนี้คนที่ทำให้เจียงชื่อเป็นห่วงได้มีไม่มากนัก
เขาเสียน้องชายของเขาเจียงโม่ไปแล้ว ยังไงก็จะไม่ให้เรื่องอะไรมาเกิดกับภรรยาของเขาติงเมิ่งเหยนอีกแน่
“คนขับรถ เร็วหน่อยครับ”
“ผ่าไฟแดงไป ผมให้เงินค่ารถอีกสิบเท่า”
“เร็ว!”
ไม่ถึง15นาที เจียงชื่อก็มาถึงสวนเทคโนโลยีหมิงยวน เมื่อลงจากรถก็รีบวิ่งเข้าไปทันที
ไม่นาน เขาก็เห็นติงเมิ่งเหยนกำลังเดินอยู่บนทางเท้า
วันนี้ติงเมิ่งเหยนใส่กระโปรงยีนทรงเอ ท่อนบนสวมเสื้อสายเดี่ยวสีขาวรัดรูป ความเซ็กซี่และความเยาว์วัยรวมกันอยู่ในตัวเธออย่างเพอร์เฟค
เจียงชื่อรู้สึกถึงรายละเอียดได้ มีรถBMWสีขาวคันนึงตามติงเมิ่งเหยนอยู่ตลอด กระจกรถเปิดอยู่ มีผู้ชายคนนึงโผล่หัวออกมาจากรถ แล้วพยายามพูดกับติงเมิ่งเหยน
เห็นที ที่ติงเมิ่งเหยนรู้สึกหวาดกลัว 80%คงเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น
เจียงชื่อวิ่งจนไปถึงด้านหน้า เมื่อติงเมิ่งเหยนเห็นเจียงชื่อ ก็โผเข้าไปกอดแขนเขาทันที จากนั้นก็หันไปพูดกลับผู้ชายบนรถBMW “สามีฉันมารับแล้ว ไม่ต้องให้คุณส่งหรอกค่ะ”
ผู้ชายในรถBMWจ้องเจียงชื่อเขม็ง แล้วไม่พอใจมากๆ
เขามองไปรอบๆ แล้วพูดอย่างเย็นชา “สามีเธอมารับ ทำไมไม่มีรถล่ะ? หรือว่าจะพาเธอนั่งรถเมล์กลับเหรอ? ผู้ชายแบบนี้ไร้ประโยชน์มากไปแล้วมั้ง?”
เจียงชื่อมองผู้ชายบนรถBMWอย่างเยือกเย็น นัยน์ตาแสดงออกถึงความอาฆาต
“จ้องๆๆ จ้องอะไร? ถ้าจ้องอีกฉันจะควักลูกตานายทิ้งซะ” ชายในรถBMWพูดอย่างหยิ่งผยอง “ผู้หญิงดีๆ อย่างเมิ่งเหยนต้องแต่งกับยาจกอย่างนาย เหมือนเป็นดอกไม้ในกองขี้ควายจริงๆ น่าเสียหาย น่าเสียดาย”
สักพัก ชายบนรถBMWก็พูดขึ้นต่อ “งั้นเมิ่งเหยน คืนนี้ฉันจองห้องส่วนตัวไว้ที่ร้านอาหารหว่านฉิง เธอต้องไปให้ได้นะ ฉันยังนัดคนของแผนกอื่นในบริษัทมาด้วย ถึงตอนนั้นพวกเรามาหารือเรื่องการร่วมลงทุนธุรกิจกัน เอาตามนี้นะ?”
ติงเมิ่งเหยนสีหน้าไม่แฮปปี้
เธอบอกปฏิเสธ “หากจะคุยเรื่องร่วมลงทุน พรุ่งนี้ฉันจะหารือที่บริษัทนะคะ ส่วนงานเลี้ยงมื้อค่ำฉันขอผ่าน”
พูดจบ เธอก็ลากเจียงชื่อแล้วรีบเดินออกไป
ชายบนรถBMWโมโหแล้วตีไปที่พวงมาลัยรถ จากนั้นก็เหยียบคันเร่ง ทำให้ฝุ่นบนถนนฟุ้งใส่ร่างของเจียงชื่อ และติงเมิ่งเหยน จนพวกเขาต้องเอามือขึ้นมาปิดจมูกแล้วไอออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...