จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 358

กลางดึกบนเตียงใหญ่ในห้องนอน

ติงเมิ่งเหยนนอนตะแคงอยู่ในอ้อมแขนของเจียงชื่อ ศีรษะของเธอเอนลงบนไหล่ของเขาและเส้นผมที่ยาวสลวยก็ปิดอยู่ที่แผ่นหลังของเธอ

ทั้งสองกอดกันเงียบๆ

นานแล้วที่ไม่ได้นอนกอดกันแบบนี้

หัวใจของติงเมิ่งเหยนเต้นค่อนข้างแรง มือของเธอลูบที่หน้าท้องของเจียงชื่อเบาๆ และเธอคิดว่า......

ก่อนที่เธอจะพูดขึ้น เสียงทุ้มต่ำของเจียงชื่อก็ได้ทำลายบรรยากาศที่แสนเงียบสงบในค่ำคืนนี้

"เมิ่งเหยน ผมอยากให้คุณช่วยผมเรื่องหนึ่ง"

ติงเมิ่งเหยนเก็บความรู้สึกนั้นทันที ดูเหมือนว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะทำเรื่องนั้น แม้เธอจะพร้อมอุทิศตนแล้วก็ตาม

เฮ้อ......

ค่อยว่ากันวันหลังก็แล้วกัน

เธอจึงยิ้มถามเบาๆ ว่า "มีอะไรเหรอ?"

เจียงชื่อชี้ไปที่กล่องเถ้ากระดูกบนโต๊ะ "ผมได้โกศคืนแล้ว ผมอยากสร้างหลุมศพใหม่ให้กับเจียงโม่ แต่อยากให้อยู่ที่ริมแม่น้ำซีเจียงเหมือนเดิม"

"ที่นั่นเป็นพื้นที่พัฒนาใหม่ของบริษัทหลักไม่ใช่เหรอ? ผมอยากสร้างสุสานขนาดใหญ่ที่นั่น ไม่เพียงแต่ให้เจียงโม่อยู่คนเดียว แต่อยากเตรียมให้สำหรับผู้อื่นที่ต้องการความช่วยเหลือด้วย"

"เจียงโม่อยู่คนเดียวคงเหงาแย่เลย ผมอยากให้เขามีเพื่อนในภูมิภพใต้แหล่งน้ำบาดาลทั้งเก้านั้น เขาจะได้มีเพื่อนคุย จะได้ไม่ต้องเหงา"

ติงเมิ่งเหยนครุ่นคิดและตอบว่า "ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก พรุ่งนี้ฉันจะไปเสนอที่บริษัทดู อีกอย่างบริษัทได้สัญญานี้ก็เพราะเป็นเครดิตของคุณอยู่แล้ว ฉันคิดว่าคุณปู่คงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะ"

เหอะๆ

ระหว่างความสัมพันธ์ของติงจ้งกับเจียงชื่อ เขาจะไม่ใจร้ายได้อย่างไร?

เจียงชื่อส่ายหัวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น "คุณลองดูละกันนะ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ไม่เป็นไรหรอก"

ติงเมิ่งเหยนมุ่ยปากและพูดว่า "คุณไม่เชื่อในตัวฉันเลยเหรอ? เชอะ!"

เจียงชื่อยิ้มตอบ "ไม่ใช่ผมไม่เชื่อในตัวคุณหรอกนะ แต่ผมกลัวคุณจะมีปัญหากับคุณปู่มากกว่า ผมไม่อยากให้คุณต้องลำบากใจนะ"