เมื่อทุกคนปรบมือให้ซินยุ่นอย่างอบอุ่น จู่ๆ พนักงานรักษาความปลอดภัยก็วิ่งเข้ามาแล้วพูดอย่างเร่งรีบ "คุณสือครับ มีผู้หญิงคนหนึ่งอุ้มลูกไว้ที่ด้านนอกและต้องการหาทางรักษาลูกของหล่อนครับ"
คนในที่เกิดเหตุกล่าวว่าไม่พอใจ "วันนี้เป็นการประชุมแลกเปลี่ยนแพทย์ของเรา ไม่รับการรักษาอะไรทั้งนั้น ให้หล่อนไปรักษาที่โรงพยาบาลแทนสิ"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวว่า "ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอเพิ่งมาจากโรงพยาบาลและโรงพยาบาลรักษาไม่ได้ ผมเห็นว่าสีหน้าของเด็กนั้นแย่มาก เขาอาจจะ'จากไป'เมื่อใดก็ได้"
สือควนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า "จุดประสงค์ของการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์ของเราคือการพัฒนาทักษะทางการแพทย์และช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บ ขณะนี้ผู้ป่วยอยู่ที่หน้าประตูและเราเองก็มีแพทย์จำนวนมาก เห็นคนตายและจะไม่ช่วยกันหรือไง แล้วจะมีการประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้ไปเพื่ออะไรกัน?นี่วางลำดับความสำคัญกันผิดไปใช่ไหม?ไป พาฉันไปดู"
เมื่อเห็นการกระทำที่กล้าหาญของสือควน ทุกคนต่างชื่นชมเขาอย่างสุดซึ้ง
"คุณสือนี่เป็นคนจิตใจดีจริงๆ "
"ในโอกาสสำคัญเช่นนี้ ยังสามารถแยกแยะลำดับความสำคัญได้ ละทิ้งตัวตนเพื่อไปรักษาผู้ป่วยแปลกหน้า ช่างเป็นแบบอย่างที่ดีจริงๆ "
"ไปไปไป ทุกคนไปให้ความช่วยเหลือคุณสือกันเถอะ"
ทุกๆ คนเดินไปที่ประตู รวมถึงเจียงชื่อและซินยุ่นด้วย
หลังจากที่ทุกคนมาที่ประตูก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งอุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขน ความสูงและรูปลักษณ์ของเด็กน่าจะอายุสี่หรือห้าขวบ
ใบหน้าของเด็กเหลือง ดวงตาของเขาเปิดขึ้นเล็กน้อย ดูซีดเซียวเป็นอย่างมาก
"คุณสือคะ ช่วยลูกของพวกเราด้วย" ขณะที่หญิงสาวพูด หล่อนก็เตรียมที่จะคุกเข่าลง
สือควนนั้นพยุงหล่อนขึ้นมา "ไม่ต้องคุกเข่าลงหรอก มา วางเด็กไว้บนเตียงคนไข้แล้วให้ฉันดูหน่อย"
ทันใดนั้นก็มีคนย้ายเด็กไปที่เตียงคนป่วย พร้อมกับวางเด็กนอนลง
สือควนถามพร้อมกับวินิจฉัยไปด้วย "เด็กคนนี้เคยเป็นโรคอะไรมาก่อน?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...