จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 380

ทุกคนต่างมองหน้ากัน นี่จะมาเล่นไม้ไหนอีกเนี่ย?

กำลังอยากจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น มู่หยางอีก็พูดว่า "ทุกท่านกินดื่มตามสบาย ทุกคน ผมไปก่อนละ"

เพิ่งมาก็จะไป?

ไหว้ล่ะ คุณพูดเรื่องนี้ให้ชัดเจนก่อนแล้วค่อยไปได้ไหม !

กวนจื้อฉวนทนไม่ไหว ยืนขึ้นมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มและพูดว่า "ท่านผบ.มู่ ได้โปรดอยู่ก่อน"

มู่หยางอีมองมาที่เขา "บอสกวนมีธุระอะไรหรือเปล่า?"

กวนจื้อฉวนยิ้มและถามว่า "ไม่ใช่ ท่านผบ.มู่ ผู้บริหารระดับสูงโทรหาตั้งแต่เช้าให้พวกเรามา เพื่ออะไรเหรอ? คงจะไม่ใช่ให้พวกเรารอเก้อนะ? อย่างน้อยก็ให้เหตุผลหน่อยนะ"

มู่หยางอียิ้ม "อันที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ผู้บริหารระดับสูงรู้ว่าทุกท่านล้วนเป็นเสาหลักเมืองของเขตเจียงหนาน เป็นห่วงว่าปกติทุกคนจะเหน็ดเหนื่อยไม่มีเวลาพักผ่อน ดังนั้นก็เลยทำที่พักให้พวกคุณแทน เรียกพวกคุณมากินข้าวดื่มน้ำชา พักผ่อนๆ "

"ถ้าพวกคุณกินดื่มเต็มที่แล้วอยากไปละก็ กลับได้ทุกเมื่อ ไม่ต้องรายงาน"

พูดจบ มู่หยางอีไม่อยู่แม้แต่ประเดี๋ยวเดียว รีบออกจากบริเวณที่รับประทานอาหารทันที

"เห้ย ท่านผบ.มู่!"

กวนจื้อฉวนมองไปที่ด้านหลังของมู่หยางอีที่จากไปด้วยใบหน้าที่มึนงง เขากำลังล้อเล่นเหรอ?

ตั้งแต่เช้าตรู่ก็เรียกเจ้าขุนมูลนายทั้งสามสิบคนมา ก็เพื่อให้พวกเขากินข้าวพักผ่อน? ทำไมถึงมีความรู้สึกว่าถูกเล่นสนุก?

ก็เหมือนกับเพื่อความสุขของคนโดยไม่สนใจถึงผลประโยชน์

เป็นไปได้ไหม ที่ผู้บริหารระดับสูงก็แค่อยากเห็นรอยยิ้ม ก็แกล้งหลอกพวกเขามาเหรอ?

เป็นไปไม่ได้

กวนจื้อฉวนนั่งลง ในใจคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

นี่เป็นเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้ ผู้รับผิดชอบระดับสูงไม่ทำแบบนี้แน่นอน

แม้ว่ายังไม่เคยเจอตัวผู้รับผิดชอบระดับสูง แต่กวนจื้อฉวนก็มีข่าวคราวที่พอจะรู้ นี่คือผู้ที่ฉลาดเฉลียวและมีอำนาจ มีคนชั่วร้ายไม่น้อยล้วนสยบอยู่ในมือของเขา

บุคคลเช่นนี้ จะไม่ทำเรื่องไร้สาระออกมาแน่นอน

งั้นจุดประสงค์ที่เชิญพวกเขามากินข้าวแท้จริงคือ?