จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 391

ติงจื่อยวี่กับติงเฟิงเฉิงได้แต่พยักหน้าตอบ

แม้ติงจ้งจะเกลียดติงเมิ่งเหยน แต่ถึงอย่างไรแล้วเธอก็ยังเป็นหลานสาวแท้ๆ ของเขา ถ้าหากเกิดเรื่องไร้ยางอายขึ้นกับติงเมิ่งเหยนแล้ว ผลกระทบไม่ใช่แค่เธอคนเดียว แต่เป็นชื่อเสียงของตระกูลติงทั้งครอบครัว

ดังนั้นติงจ้งจึงไม่อนุญาตให้ติงจื่อยวี่พูดให้เสื่อมเสียชื่อเสียง

แต่ไม่ว่าจะคิดอย่างไรพวกเขาก็ไม่สามารถหาเหตุผลในเรื่องนี้ได้ แน่นอนอยู่แล้ว เพราะกุญแจของปัญหานี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวของติงเมิ่งเหยน แต่กลับขึ้นอยู่กับตัวของหลานเขยของเขาเจียงชื่อ!

การคำนวณผิดพลาดตั้งแต่ต้นตอ แล้วจะแก้ไขที่ผลลัพธ์ได้อย่างไร?

ติงจ้งได้แต่ถอนหายใจ ถึงแม้จะอารมณ์เสียมาก แต่เขาก็ต้องรับความจริง

"เจ้าบ้าน 30 ครัวเรือนต่างก็ปฏิเสธกันหมด"

"ดูเหมือนว่าการเปลี่ยนแปลงของโครงการนี้คงไม่สำเร็จแล้ว"

เขาลุกขึ้นยืน "เฮ้อ ไปกันเถอะ ไปที่ออฟฟิศของเมิ่งเหยนด้วยกัน"

จากนั้นทั้งสามก็ไปที่ออฟฟิศของติงเมิ่งเหยนทีละคน พวกเขาไม่ได้เคาะประตูและเข้าไปในห้องโดยตรง และเมื่อเข้าไปแล้วพวกเขาก็เห็นติงเมิ่งเหยนนอนอยู่บนตักของเจียงชื่ออย่างสนิท

ติงจ้งกับเจียงชื่อมองหน้ากัน

เจียงชื่อรู้ดีว่าพวกเขาเข้ามาที่นี่ทำไม เขาจึงพูดเบาๆ ว่า "เมิ่งเหยนหลับอยู่ ถ้าพวกคุณมีธุระก็นั่งรอไปก่อน"

"ถ้าทำให้เมิ่งเหยนตื่น อย่าคิดว่าเราจะยอมคุยธุระกับพวกคุณ"

ติงจ้งหัวเราะเย็นชา "นั่นไม่ใช่แค่ธุระของข้าคนเดียว แต่ยังเป็นธุระของแกเจียงชื่อด้วย!"

เจียงชื่อยิ้มจางๆ "ไม่สำคัญว่าโครงการในการสร้างสุสานจะสำเร็จหรือไม่ เพราะสำหรับผมแล้วมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่ถ้าแผนปรับปรุงแก้ไขหมู่บ้านตี้เหาล้มเหลว วันหลังพวกคุณอย่าคิดว่าคนในพื้นที่จะยอมเจรจากับพวกคุณอีก เรื่องไหนสำคัญว่า ผมว่าคุณปู่ท่านน่าจะรู้ดีนะครับ"

"เหอะ!!!"

ติงจ้งนั่งลงบนเก้าอี้อย่างเจ็บใจ แต่เนื่องจากในออฟฟิศเหลือเก้าอี้แค่ตัวเดียว ติงเฟิงเฉิงกับติงจื่อยวี่จึงได้แต่ยืนรอ

รอ