จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 402

หยางเมิ่นหยุนเริ่มสนใจทันที นานแล้วที่ทีมไม่มีสมาชิกใหม่

เธอถามว่า "คุณชื่ออะไร เคยอยู่ทีมไหนมาก่อน"

ไม่รอเจียงชื่อตอบ หยางจุนเทียนก็พูดด้วยรอยยิ้มเย็นชาว่า "เขาชื่อเจียงชื่อ ก่อนหน้านี้น่ะ เป็นหมอ!"

"หมอ?"

"อืม ก็ไม่รู้ว่าคุณหลินคิดยังไง ถึงให้มือสมัครเล่นเข้าทีม แปลก"

หยางเมิ่นหยุนไม่ได้คิดต่อต้านคนมาใหม่เกินไปนัก ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "สวัสดีเจียงชื่อ สู้ๆ นะ ถึงจะไม่ใช่มืออาชีพ ตราบใดที่ฝึกฝนให้ดี เชื่อว่าไม่ช้าก็เร็วสักวันคุณจะได้ลงสนามแน่"

ตอนที่ทุกคนกำลังทานอาหารสรวลเสเฮฮากันอยู่นั้น พลันเกิดเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่ม

ซุปเปอร์คาร์กว่าสิบคันแล่นเข้ามา

หยุดลงที่สนามฝึก

รถเหล่านี้ไม่ใช่อื่นใด มันล้วนแล้วแต่เป็น รถลัมโบร์กีนี!

ประตูรถทุกคันเปิดออก ชายแต่ละคนรูปร่างกำยำออกมาจากรถ ซึ่งเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของทีมรถลัมโบร์กีนี!

ในหมู่พวกเขา ที่เดินนำหน้า คือลูกชายของจู้เฟิงตัวแทนทั่วไปในประเทศของรถลัมโบร์กีนี จู้หมิง

เขาเดินอย่างโกรธจัดไปยังพวกหยางจุนเทียน แล้วพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "ไอ้เลวหลินเจียหรงอยู่ที่ไหน ให้เขาไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!"

ที่แท้เพราะพ่อของเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ จึงมาแก้แค้นหลินเจียหรงโดยเฉพาะ

หยางเมิ่นหยุนไม่ชอบใจ พูดด้วยน้ำเสียงไม่ดีว่า "คุณพ่อของฉันเป็นคนที่ใครอยากเจอก็สามารถเจอได้เลยหรือไง"

จู้หมิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาดุดัน "ไม่มาเจองั้นเหรอ ฉันจะโจมตีจนเขาออกมาเจอเลยคอยดู พี่น้องทั้งหลาย สู้มัน!"

หยางจุนเทียนก็ไม่รอช้า ตั้งท่ารับมือพร้อมกับตะโกนบอกทุกคนให้เตรียมสู้เต็มกำลัง

หยางเมิ่นหยุนชะงักไป แบบนี้มันได้ด้วยเหรอ

เธอตะโกนเสียงดัง "หยุด! ทุกคนเป็นนักแข่งรถนะ ไม่ใช่พวกอันธพาลนักเลงท้องถิ่น อย่าเอะอะก็ต่อยตีเอะอะก็ฆ่ากันตลอดได้ไหม!"