จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 420

ฉื่อหู่นำเจียงชื่อกับติงเมิ่งเหยนไปหาชายร่างอ้วนเตี้ยคนหนึ่ง คนผู้นี้มีเคราที่ปาก ทั่วหน้าแดงเถือก มองแวบแรกก็รู้ว่าดื่มแอลกอฮอล์ไปมาก

คนผู้นี้ก็คือ ไอ้หนวดเซา

ฉื่อหู่พูดด้วยความเคารพนอบน้อมว่า "พี่ใหญ่ สองคนนี้บอกว่าเมื่อวานติดต่อกับคุณไว้ เป็นคนของโรงงานผลิตติงหรง ต้องการมาเจรจาธุรกิจกับคุณครับ"

ไอ้หนวดเซาไม่สนใจเจียงชื่อ ดวงตาของเขาตวัดมองไปยังติงเมิ่งเหยน

ตั้งแต่ศีรษะจดเท้า

และจากเท้าขึ้นไปที่ศีรษะ

มองแล้วก็มอง ดวงตาเปล่งประกายสว่างวาบ ตื่นเต้นเหลือคณา เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้มานานแล้ว

ได้

ต้องได้!

เขาหัวเราะฮ่าฮ่าแล้วพูดว่า "โรงงานผลิตติงหรง ติงเมิ่งเหยนเหรอ"

ติงเมิ่นเหยนค่อนข้างขนลุกกับสายตาชั่วร้ายของเขา พูดพลางหลบหลังเจียงชื่อว่า "อืม ฉันเอง เมื่อวานปู่ติงของฉันยืนยันกับคุณแล้วว่าต้องการซื้อชุดเหล็ก ไม่ทราบว่าทางคุณมีสินค้าหรือไม่"

ติงเมิ่งเหยนสงสัยจริงๆ

ที่นี่ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนสถานที่ผลิตเหล็กดีๆ ได้ มันเหมือนสถานที่ที่เอาไว้เป็นลานประลองมวยเถื่อนใต้ดินมากกว่า

ไอ้หนวดเซาพยักหน้า

"มีสินค้าสิ ต้องมีสินค้าอยู่แล้ว"

"แต่...."

สายตาของเขากวาดมองรูปร่างติงเมิ่งเหยน และหัวเราะฮิฮิ "ทำไมผมต้องขายมันให้คุณด้วยล่ะ"

ติงเมิ่งเหยนชะงักไปครู่หนึ่ง นี่หมายความว่าอะไร

เธอถามว่า "คุณคะ ก่อนหน้านี้เราตกลงกันไปแล้วไม่ใช่เหรอ"

"เฮ้อ แค่พูดปากเปล่าเท่านั้นครับ ไม่ได้เซ็นสัญญาสักหน่อย ตอนนี้มีคนเสนอราคาสูงกว่าทางฝั่งคุณ เพราะงั้น ทำไมผมต้องขายให้คุณไม่ขายให้คนอื่นล่ะ"