จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 446

เพิ่งจะพบหน้ากัน ก็มีกลิ่นเผาไหม้ของไฟโทสะที่รุนแรงมากปะทุขึ้น

ติงจ้งเองก็เป็นครั้งแรกที่พบว่าบนตัวของติงเมิ่งเหยนที่แสนดีนั้น รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายแห่งความกราดเกรี้ยวโมโหที่รุนแรงมาก เขารู้ดีแก่ใจ ครั้งนี้เป็นการล่วงเกินติงเมิ่งเหยนอย่างแท้จริงแล้ว

แต่ว่า แล้วอย่างไรเล่า

เธอติงเมิ่งเหยนก็แค่คนรุ่นหลังในตระกูลติงเท่านั้น ก็แค่พนักงานคนหนึ่งของโรงงานผลิตติงหรง เธอโกรธ แล้วยังไง

ติงจ้งจ้องมองติงเมิ่งเหยนด้วยสายตาเย็นชา "ภารกิจที่มอบหมายให้หลานทำเป็นอย่างไรบ้าง"

ที่จริงคำถามนี้เป็นคำถามที่เปล่าประโยชน์

ในมุมมองของติงจ้ง ภารกิจล้มเหลวนั้นเป็นเรื่องที่แน่เสียยิ่งกว่าแน่ ที่ถาม ก็เพื่อเป็นขั้นตอนเท่านั้น

เขาได้เตรียม'บทพูด'ที่จะพูดต่อไว้แล้ว ประเดี๋ยวจะทำให้ติงเมิ่งเหยนต้องอับอายขายขี้หน้าต่อหน้าทุกคน ด่าให้หล่อนโงหัวไม่ขึ้นทีเดียว

ให้หล่อนไสหัวออกไปจากตระกูลติง ทั้งหมดล้วนอยู่ในแผนการของติงจ้งแล้ว

ตอนนี้เขาแค่รอคำตอบว่าภารกิจล้มเหลวเท่านั้น

แต่แล้ว ......

ติงเมิ่งเหยนพูดเสียงเรียบๆว่า "สินค้าจัดการเรียบร้อยแล้ว กำลังอยู่ระหว่างการขนส่ง คาดว่าคืนนี้ก่อนสองทุ่มของจะเข้ามาครบทั้งหมด"

"นี่......"

สีหน้าของติงจ้งเปลี่ยนไปทันที

คำพูดของติงเมิ่งเหยนเหมือนดาบที่แหลมคมเล่มหนึ่งทิ่มแทงเข้าไปในใจของเขา ทำให้หัวใจของเขายากจะทนรับได้ เจ็บปวดที่สุด

จัดการเรียบร้อยแล้ว?

จะเป็นไปได้ยังไงกัน