เงื่อนไขทุกอย่างล้วนเป็นประโยชน์ต่อหยางจุนเทียน แต่ผลปรากฏว่ากลับทำให้คนตกตะลึงพรึงเพริด
อย่างไรเสียหยางจุนเทียนก็นึกไม่ถึง เถียนจีในฐานะนักแข่งรถมืออาชีพจะแพ้ให้กับผู้จัดการทีมรถคนหนึ่งได้ นี่คือความอัปยศอดสูเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว!
ประเด็นสำคัญสุดคือ เถียนจียังแพ้ราบคาบหลังจากที่หยางจุนเทียนสอนเขามาอีก
นี่หมายความว่าอะไร?
หมายความว่าความสามารถในการชี้นำของหยางจุนเทียนไม่ไหวเลย ทฤษฎีของเขาไม่เหมาะสมกับยุคสมัย
เขาในฐานะหัวหน้า รอบนี้ต้องทำให้สมาชิกในทีมดูถูกเป็นแน่ ตำแหน่งของเขาก็จะไม่มั่นคงอีกต่อไป
หยางจุนเทียนกัดฟันเสียงดังกรอดๆ เขาโทษทุกอย่างนี้ให้กับเจียงชื่อไปหมด ถ้าไม่ใช่เจียงชื่อ เขาคงไม่เดินมาถึงขั้นนี้หรอก ล้วนเป็นความผิดของเจียงชื่อ!
บนสนามแข่ง รถสองคันยังขับด้วยความว่องไว
แต่เถียนจีไม่มีความเป็นไปได้ว่าจะตามทันแล้ว ระยะห่างยิ่งวิ่งกลับยิ่งห่างไกล
แต่ละครั้งที่หลินเมิ่นหยุนเข้าโค้งต่างไม่เหมือนกันสักครั้ง จะปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสมของสถานการณ์จริง ถึงแม้ว่าที่ทำยังไม่ได้สมบูรณ์แบบมาก แต่สำหรับคนที่เป็นมือใหม่คนหนึ่งนั้นถือว่าดีเพียงพอแล้ว
ถึงแม้ดูเหมือนว่าการเข้าโค้งของเธอยังดูแย่มาก แม้กระทั่งยังรู้สึกว่าช้าไปหน่อย แต่ทุกครั้งที่เธอเข้าโค้งล้วนสามารถดำเนินการควบคุมต่อเถียนจีได้แน่นอน
นี่ก็เพียงพอแล้ว
แข่งรถ ที่แข่งไม่ใช่ใครเร็วที่สุด แต่แข่งว่าใครเร็วกว่ากัน
ขอเพียงคุณไวยิ่งกว่าคู่แข่ง ต่อให้คุณไม่ใช่คนที่เร็วที่สุด คุณก็สามารถได้รับชัยชนะมา
แนวคิดอันนี้ หยางจุนเทียนไม่เคยยอมรับมาตลอด แต่ผ่านการแข่งขันในครั้งนี้ เขาถูกทฤษฎีที่ตนเองไม่ยอมรับโจมตีจนแพ้แล้ว บนหน้ารู้สึกเจ็บปวดอย่างเร่าร้อน
ไม่นาน หลินเมิ่นหยุนขับรถผ่านเส้นชัยไป ได้รับชัยชนะมาอย่างไม่กังวลสักนิดเดียว
เถียนจีจอดรถลงมาอยู่กลางทาง บนหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวัง
ความพ่ายแพ้ของเขา ไม่เพียงเป็นความแพ้ของเขาเอง ยิ่งเป็นความพ่ายแพ้ของหยางจุนเทียนด้วย ไม่รู้ว่าต่อไปนี้จะโดนหยางจุนเทียนจัดการอย่างไร ยิ่งคิดยิ่งหวาดกลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...