เธอเป็นคนหัวดื้อก็จริง แต่แล้วยังไงล่ะ? ต่อหน้าคนไร้ยางอายแบบนี้ ยิ่งเธอหัวดื้อแค่ไหนพวกเขาก็ยิ่งเลวทรามมากเท่านั้น
ท้ายที่สุดแล้วเธอก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง
ที่ว่ากันว่าร้านอาหารกลั่นแกล้งลูกค้า
มันก็คือการกลั่นแกล้งผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มาจากต่างถิ่นอย่างเธอ!
ซินยุ่นไม่พอใจมาก แต่เธอยังมีสติดี สำหรับเงินกับศักดิ์ เมื่อต้องเทียบกับความปลอดภัยของชีวิตแล้ว เธอรู้ดีว่าควรเลือกอะไร
จากนั้นเธอเปิดกระเป๋าออกแล้วหยิบบัตรธนาคารออกมาใบหนึ่ง
เธอโกรธมาก อึดอัดใจมาก แต่ไม่มีทางเลือกจริงๆ
พนักงานเสิร์ฟพยักหน้าอย่างพึงพอใจ "มันต้องแบบนี้สิ!"
เขาหยิบเครื่อง POS ออกมาและเตรียมรูดบัตรของซินยุ่น แต่จู่ ๆ ชายคนหนึ่งเดินเบียดเข้ามาแล้วเบียดรปภ. ทั้งสองคนนั้นออกไป
ฝ่ามืออันกว้างใหญ่ของเขายื่นออกมาและกระชากบัตรธนาคารใบนั้นไป
"มื้อนี้ ผมเลี้ยงเอง"
ทุกคนต่างตกตะลึง และในขณะเดียวกันก็มองไปยังชายที่กำลังพูดอยู่
ซินยุ่นค่อยๆ หันหน้าไป และทันทีที่เห็นหน้าชายคนนั้น ดวงตาของเธอก็ชุ่มฉ่ำ ซึ่งคนที่มานั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเจียงชื่อที่เธอกำลังเฝ้ารออยู่!
เขา กลับมาแล้ว
"เจียงชื่อ!!!"
ซินยุ่นตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น ถ้าไม่ใช่เพราะคนเยอะ ตอนนี้เธอคงกระโดดเข้าไปกอดเขาอย่างห้ามใจไม่อยู่แล้ว
เจียงชื่อกลับมาแล้ว แสดงว่าเขาปลอดภัยดี และซินจื่อหมินก็ต้องปลอดภัยด้วย
จากนั้นเจียงชื่อคืนบัตรธนาคารให้กับซินยุ่น
เขามองไปที่พนักงานอย่างเฉยเมยแล้วพูดเบาๆ ว่า "กุ้งตัวละ 178 หยวนเหรอ? ทั้งหมดต้องจ่าย 21500 ใช่ไหม?"
พนักงานพยักหน้าตอบ "ใช่ครับ แต่พวกคุณโชคดี เพราะวันนี้ผมอารมณ์ดี ผมจะลดให้พวกคุณ 50% ตีเป็นเลขกลมๆ ก็แล้วกันนะ คุณจ่ายหนึ่งหมื่นหยวนก็พอ"
"อื้ม หนึ่งหมื่น" เจียงชื่อไม่ได้ตั้งใจจะจ่ายเงินเขา แต่กลับชูกำปั้นขึ้นมาแล้วถามว่า "คุณรู้ไหมว่าผมทำงานอะไร?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...