จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 494

เจียงชื่อยิ้มพูดอย่างเย้ยหยันว่า "หมายความว่า ผมจะเอาสร้อยคอเส้นนี้ไงครับ"

"แกจะเอา?" สือเหวินปิ่งหัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง "ไอ้หนู ตักน้ำใส่กะโหลก แล้วชะโงกดูเงาบ้างนะ!"

จากนั้นเขายกมือขึ้นแล้วพูดว่า "เจ็ดล้าน ผมให้เจ็ดล้าน"

เจียงชื่อตอบทันที "แปดล้าน!"

ราคาสร้อยคอเส้นหนึ่งพุ่งถึงแปดล้าน เป็นตัวเลขที่น่าตกจริงๆ บอกตามตรงเลยว่ามันเกินความคาดหมายไปแล้ว

สือเหวินปิ่งได้แต่แสดงสีหน้าไม่พอใจ "ไอ้หนู มึงแมร่งหาที่ตายใช่ไหม? ตั้งใจท้าทายกูงั้นเหรอ?"

เจียงชื่อหงายมือสองข้างออก "เก่งจริงก็ตามราคาผมสิ หรือว่าตระกูลสือของพวกคุณเก่งแต่ปาก? ความจริงแล้วขัดสนจนเห็นไส้"

"พล่ามอะไรของมึง" สือเหวินปิ่งเพิ่มราคาทันที "ผมให้สิบล้าน!"

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เจียงชื่อก็ตอบสนองทันที "สิบสองล้าน!"

ตั้งแต่ต้นจนจบ ราคาของเจียงชื่อก็จะสูงกว่าของสือเหวินปิ่ง

และในเวลานี้ สือเหวินปิ่งเริ่มไม่เต็มใจแล้ว สร้อยคอหยกเส้นหนึ่งราคาสิบสองล้าน? มันจะเกินราคาไปหน่อยไหม?

เขาในตอนนี้เริ่มรู้สึกท้อ

แต่เจียงชื่อพูดอย่างเย้ยหยันว่า "คุณบอกเองว่าสร้อยคอเส้นนี้เป็นสัญลักษณ์ของความรัก ควรที่จะมอบให้กับคนรัก เหอะๆ ที่แท้ความรักของพวกคุณมันน่าสมเพชจริงๆ แล้วยังจะซื้อสร้อยคอหยกทำไมกัน? ผมว่านะ คุณไปซื้อสร้อยคอตะกรันแก้วดีกว่า"

สือเหวินปิ่งกัดฟันพูด "เจียงชื่อ แกตั้งใจจะหาเรื่องใช่ไหม? ข้าจะเตือนแกก่อนนะ ทำให้ข้าโกรธขึ้นมามันจบไม่สวยสักคนหรอก" "จริงเหรอ? ผมก็จะรู้เหมือนกันนะว่าคุณจะทำอะไรได้?" ความโกรธของสือเหวินปิ่งได้ปะทุถึงสุดขีด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น วันนี้เขาจะครอบครองสร้อยคอเส้นนี้ให้ได้!

"สิบสามล้าน!"

สือเหวินปิ่งเพิ่มราคาอีกครั้ง

เจียงชื่อก็ยิ้มออกมา "ชักช้าอยู่ได้ สงสัยตระกูลสือของคุณมันจนจริงๆ สินะ?"

จากนั้นเขายกมือขึ้นแล้วให้สัญญาณ "ผมให้สิบห้าล้าน"