จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 505

เบลลิสมองซินยุ่นอย่างชั่วร้าย เธอตั้งตารอซินยุ่นดื่มเครื่องดื่มนั้นเข้าไปอย่างใจจดใจจ่อ ขอแค่ซินยุ่นดื่มมันเข้าไป เดี๋ยวก็จะมีกลุ่มคนที่หิวโหยมาช่วยเธอแก้ไขปัญหาของเธอแล้วและเธอจะมีความสุขพร้อมความทุกข์ด้วย

ซินยุ่นที่ยังคงมึนงงอยู่จึงได้แต่ยกขวดเครื่องดื่มขึ้นมาดื่มอย่างไร้เดียงสา แต่ในชั่วขณะนั้น มือข้างหนึ่งก็ยื่นเข้ามาและคว้าขวดเครื่องดื่มของซินยุ่นไป

หืม?

ผู้หญิงทั้งสองคนในห้องต่างตะลึงพร้อมกัน

ทั้งสองมองไปที่ชายที่อยู่ตรงหน้าพร้อมกันและเห็นชายร่างกำยำคนหนึ่งที่มีคิ้วอันแหลมคมเหมือนดาบ และสัมผัสถึงออร่าแห่งการสังหารที่อยู่เต็มตัวเขา

ชายคนนี้มาเมื่อไหร่?

ทั้งสองไม่เห็นเขาตั้งแต่แรกแล้ว แต่เขากลับปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าอย่างเงียบๆ เหมือนกับวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ

"คุณเป็นใคร?" เบลลิสถามอย่างไม่พอใจ

"สิงห์จากกองทองสิบสองปีนักษัตร"

"อะไรนะ?" เบลลิสไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายกำลังพูดถึงอะไรอยู่ แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรว่ากองทองสิบสองปีนักษัตรนั้นมีความสามารถมากแค่ไหน?

ในบรรดาสิบสองปีนักษัตร สิงห์ถือว่าเป็นบุคคลที่สำคัญมาก

เขาไม่ได้มีทักษะในการลอบสังหารเหมือนกับพิจิก ไม่มีความสามารถในการซุ่มโจมตีเหมือนกับธนู ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้มีทักษะในการต่อสู้ที่เหนือชั้นเหมือนกับเมถุนและกันต์ นอกจากนี้เขายังไม่แข็งแรงเท่าพฤษภอีกด้วย

สำหรับเขาแล้ว มีข้อดีอย่างเดียว นั่นก็คือความเร็ว

และนี่ก็คือข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของเขา

เขาสามารถไปไหนมาไหนได้อย่างไร้ร่องรอย เขาสามารถปรากฏได้ทุกที่ตามที่ต้องการ และไม่ว่าจะเป็นความเร็วในการเคลื่อนไหวหรือความเร็วในการโจมตี เขาแทบจะอยู่เหนือความคาดหมายของทุกคน

แม้แต่เจียงชื่อเองยังเทียบความเร็วกับสิงห์ไม่ได้

ดังนั้น ศิลปะการต่อสู้ในโลกนี้ ความแข็งแกร่งย่อมอยู่ยงคงกระพัน และความเร็วก็ย่อมไม่มีอะไรสามารถหยุดได้

การที่เจียงชื่อพาสิงห์มาในครั้งนี้ สิ่งที่เขาต้องการก็คือความเร็วของสิงห์เพื่อแก้ไขปัญหามากมายที่คนทั่วไปไม่สามารถแก้ไขได้