จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 521

ชายร่างกำยำเอามือทั้งสองข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋า เขาไม่ได้ใส่ใจคำพูดของเจียงชื่อ สำหรับเขา เจียงชื่อนั้นแข็งแกร่งสู้ตนไม่ได้ การแต่งกายก็เทียบเขาไม่ติด เป็นแค่ชายธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น

ก็แค่คนธรรมดาๆ คนหนึ่ง มีอะไรให้น่าเกรงกลัวกันล่ะ?

ต่อให้สู้กันจริงๆ ด้วยขนาดร่างกายกล้ามเนื้อของชายร่างกำยำก็สามารถฆ่าอีกฝ่ายได้ภายในไม่กี่วินาทีไม่ใช่เหรอ?

ดังนั้น มีอะไรให้น่ากังวลใจกันล่ะ?

เจียงชื่อไม่ได้เข้าไปปะทะกับชายร่างกำยำแต่อย่างใด จากนั้นก็ได้เดินไปใกล้ๆ รถของเขาแทน

ต่อมาเจียงชื่อก็ได้ยกเท้าขึ้น ทำท่าเป็นนักเตะที่ยิงลูกเข้าประตูอย่างแรง วินาทีต่อมาก็เกิดเสียงดังสนั่นที่รุนแรงขึ้น เท้าข้างหนึ่งเตะออกไปอย่างดุเดือด

เตะเข้าไปที่กลางรถอย่างจัง

หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงดังปึงดังกังวาน รถขนาดใหญ่ถูกเตะออกไปไกลราวเจ็ดถึงแปดเมตรต่อหน้าต่อตาของชายร่างกำยำและหญิงงามผู้เย้ายวน!

ชนเข้ากับรถที่จอดอยู่ทางด้านหน้า

นี่เป็นสิ่งที่คนเขาทำกันเหรอ?

ชายร่างกำยำยังคงเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋า แต่ท่าทางของเขาในเวลานี้ดูทลายลงไปอย่างถึงที่สุด ทั้งมือและเท้าของเขาไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ปากอ้าค้างราวกับลูกโป่งที่ถูกระบายลมออกมา มันช่างดูปวกเปียกยิ่งนัก

ชายร่างกำยำเองก็เป็นผู้ที่ได้รับการฝึกศิลปะการต่อสู้มา เขารู้ได้ทันทีว่าการเตะนี้มีพลังมากมายเพียงใด

กล่าวอย่างไม่เกินจริงเลยว่า หากการเตะนี้โดนเข้ากับร่างของชายกำยำล่ะก็ เกรงว่ากระดูกของเขาคงหักออกมาเป็นเสี่ยงๆ แม้กระทั่งชีวิตก็คงถูกเตะกระเด็นออกไปเช่นเดียวกัน

มองไม่ออกเลยว่านี่จะเป็น'ปรมาจารย์ของศิลปะการต่อสู้'ที่ซ่อนตัวอยู่

ชายร่างกำยำเองก็รังแกคนมาไม่น้อย ครั้งนี้ดันมาเตะเจอเหล็กกล้าของจริงเข้าให้ ในใจรู้สึกกลัวไปอยู่ครู่หนึ่ง ยังดีที่เมื่อสักครู่ไม่ได้ลงมือกับอีกฝ่าย ไม่อย่างนั้นล่ะก็คงถูกหามส่งรถพยาบาลไปโรงพยาบาลเป็นแน่

เจียงชื่อมองมาทางชายร่างกำยำ

ด้วยสายตาที่เฉียบคมจ้องมองมา มันก็ทำให้ชายร่างกำยำนั้นไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว

"แกแกแก แกจะทำอะไรน่ะ?"