จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 55

บทที่55 สิ่งที่ต้องการคือชีวิต ไม่ใช่หนี้

เมื่อทุกคนมาถึงที่ศาล ก็พอเจียงชื่อกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เหล็กในพื้นที่พักผ่อน

เมื่อเห็นทุกคนมา เจียงชื่อก็ลุกขึ้นขยับเสื้อผ้าเล็กน้อย แล้วเดินไป

“พวกนายมากันแล้วเหรอ？”

ซีเหมินจุ้นตกตะลึง เขาไม่คิดว่าเจียงชื่อจะมารออยู่ที่นี่จริงๆ

พูดตามความเป็นจริง เจียงชื่อไม่สามารถที่จะจ่านเงินเก้าร้อยล้านได้ด้วยตัวเขาเอง ต้องไปขอให้คนมาช่วยเท่านั้น แต่ว่าทุกคนในเมืองก็ไม่น่าจะมีใครให้ได้ ซุนหย่งเจินก็ดูแลอยู่ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนช่วยเหลือเจียงชื่อ

คิดไปคิดมา ซีเหมินจุ้นก็คิดไม่ออกจริงๆว่าเจียงชื่อหาวิธีไหนมาจ่ายค่าหนี้ที่ค้างชำระไว้ได้

เขาถาม “นายคิดหรือยังว่าจะคืนเงินยังไง？”

เจียงชื่อเหลือบไปมองนาฬิกาและกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ฉันนัดคนไว้แล้ว อีกสิบกว่านาทีน่าจะถึงและเขาจะจ่ายหนี้ให้ฉัน โอ้ ใช่สิ ไม่ใช่เก้าร้อยล้านนะ แต่เป็นหนึ่งพันสองร้อยล้าน เมื่อชำระหนี้ครบหมดแล้ว ฉันต้องการบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งคืน”

ดวงตาของซีเหมินจุ้นนั้นแคบลง วิธีการที่เจียงชื่อใช้นั้นแตกต่างจากที่เขาคิดเป็นอย่างมาก บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งมีมูลค่ากว่าสามพันล้าน

ตราบใดที่เจียงชื่อนั้นฉลาดมากพอ ก็จะสามารถหาผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นที่เต็มใจช่วยเขายึดครอง แล้วเพียงส่งต่อบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งให้กับคนคนนั้นก็โอเคแล้ว

แม้ว่าบริษัทในเจียงหนานจะให้ซุนหย่งเจินเป็นคนดูแล แต่บริษัทในเมืองอื่นๆไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น

ใช้เงินหนึ่งพันสองร้อยล้านซื้อบริษัทจิ้นเมิ่งในราคาสามพันล้าน ธุรกิจนี้มันช่างคุ้มค่ามากนัก

ในจุดๆนี้ ซีเหมินจุ้นได้คิดเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว

เขายิ้มอย่างเย็นชาพร้อมพูดว่า “เจียงชื่อ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่านายกำลังคิดวางแผนอะไรอยู่ แต่นายน่ะหยิ่งผยองเกินไปหน่อยนะ คิดว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนของนายงั้นเหรอ？”

“จะบอกอะไรให้นะ บางเรื่องมันก็ไม่ได้ง่ายแบบที่นายคิด”

เมื่อทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ ประตูบานใหญ่ก็ถูกเปิดออก คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาล้อมรอบชายที่สวมแว่นสีทอง

ชายคนนั้นคือ ขวดน้ำ

เจียงชื่อยิ้มแล้วยิ้มอีก เขาก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า “ฉันอยากแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับคนที่เต็มใจช่วยผมปลดหนี้ คุณ‘ข่าเมี่ยว’ เขาเป็นลูกครึ่งจีน-ฝรั่งเศส มีทรัพย์สินที่บริษัทหลายพันล้าน”

ซีเหมินจุ้นมองไปที่ข่าเมี่ยวด้วยสายตาที่เย็นชา พร้อมกับพูดเสียงแผ่วเบาว่า ：“คุณข่าเมี่ยว คุณต้องการที่จะช่วยเจียงชื่อชำระหนี้ แน่นอนว่าบริษัทเราก็พร้อมที่จะสนับสนุนคุณ เพียงแต่ว่าเราต้องการตรวจสอบใบรับรองหลักฐานทรัพย์สินของคุณเสียก่อน หากตรวจสอบแล้วไม่มีปัญหา บริษัทของเราก็พร้อมให้ดำเนินการชำระเงินในทันที”

“ไม่มีปัญหา” ข่าเมี่ยวตอบกลับในทันที

ผู้ดำเนินการศาล---เฉินจาวเดินเข้ามาและกล่าวว่า ：“งั้นขอเชิญคุณข่าเมี่ยวมากับผมครับ เพื่อเป็นการส่วนตัว ขอให้คนอื่นๆรออยู่ตรงนี้”

เฉินจาวพาข่าเมี่ยวเดินจากไป เหลือแต่คนอื่นๆที่นั่งรอในห้องโถงอย่างใจจดใจจ่อ

ในช่วงเวลานี้เอง เจียงชื่อเดินไปที่ด้านหน้าของติงเมิ่งเหยน ลูบไล้บนใบหน้าอันบอบบางของเธอ สงสารเธออย่างจับใจแล้วพูดว่า “เธอร้องไห้งั้นเหรอ”

ติงเมิ่งเหยนยิ้ม “ไม่เป็นไร แค่ทรายมันเข้าตาน่ะ”

“ขอโทษ ที่ทำให้เธอต้องเดือดร้อนไปกับฉันด้วยเลย”

“ไม่ต้องขอโทษหรอกนะ ฉันเต็มใจเอง”

ติงฉี่ซานเมื่อเห็นเช่นนี้ ก็ตะคอกว่า “เต็มใจงั้นเหรอ เหอเหอ หากวันนี้ข่าเมี่ยวสามารถช่วยชำระหนี้ได้ก็ไม่เป็นไร แต่หากไม่ได้ล่ะก็ แกกับไอ้น่าสมเพชนี่ก็ไสหัวออกไปซะ！”

ซูฉินตบไปที่ติงฉี่ซาน “ตาแก่ กำลังพูดจาไร้สาระอะไรอยู่？”

“ฉันจะพูดไร้สาระได้ยังไง อย่างฉันมันเรียกว่าคนที่เก่งในการปกป้องตัวเองต่างหาก！”

ในขณะที่พวกเขากำลังส่งเสียงดังอยู่นั้น ซีเหมือนจุ้นก็ได้เดินเข้ามาและกล่าวแดกดันเล็กน้อยว่า “เจียงชื่อ ความคิดของนายนี่ดีมากๆ ใช้บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งเป็นเหยื่อล่อให้คนอื่นเข้ามาจ่ายเงินแทน จากนั้นก็ให้บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งเป็นค่าตอบแทน ด้วยวิธีนี้อีกฝ่ายก็จะได้รับบริษัทที่มีมูลค่ากว่าสามสิบล้านไปและนายเองก็ปลดหนี้ได้ ชนะด้วยกันทั้งสองฝ่าย”

เจียงชื่อยักไหล่ “เพียงแค่รู้สึกน้อยใจกับบริษัทเทียนติ่งของคุณจังเลย ดูสูญเสียเงินไปโดนเปล่าประโยชน์“

“โอ้ ดูเหมือนว่านายอยากจะเอาชนะนะ？”