จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 620

เถียนจีถุยใส่เขา

"กัปตันสวะ คุณมันไอ้ขยะ ความสามารถไม่มี แถมนิสัยแย่อีก"

"เท่าที่ผมดูนะ เจียงชื่อเหมาะกับการเป็นกัปตันมากกว่า!"

สีหน้าชองหยางจุนเทียนเปลี่ยนไปทันที "ชั่งกล้านะ! แกพลาดแล้ว เถียนจี กล้าพูดแบบนี้กับฉัน? ไปขัดส้วมไป!"

เถียนจีกัดฟันและจ้องเขม็งไปที่เขา

"ยังไง หรือว่าแกอยากรู้ว่าการขัดขืนคำสั่งนั้นต้องเจอกับอะไร?"

เถียนจีไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ยังไงก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของกัปตันอยู่ดี

ในขณะที่เขากำลังจะเดินออกไป เจียงชื่อคว้าแขนของเขาไว้และพูดเบาๆ ว่า "คนทำความสะอาดมีหน้าที่ทำความสะอาดห้องน้ำอยู่ เถียนจีเป็นนักแข่งรถ ขับรถเป็นอย่างเดียว ขัดส้วมไม่เป็นหรอก"

เผชิญหน้ากันแล้ว

มีไม่กี่คนที่กล้าขัดคำสั่งของกัปตัน

หยางจุนเทียนจ้องเขม็งไปที่เจียงชื่อ "ไอ้คนมาใหม่ อย่าคิดว่าแกชนะฉันแค่ครั้งเดียวแล้วจะเก่งนะ ฉันจะบอกแกเอาไว้ ตอนนี้ฉันเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนมาก ฉันไปฝึกทักษะลับมาแล้ว วิธีเก่าของแกมันเทียบกับฉันไม่ได้หรอก"

"จริงเหรอ?"

เจียงชื่อเงยหน้าขึ้นและพูดเบาๆ ว่า "ลิงในคณะละครสัตว์ ฝึกยังไงมันก็แค่การให้ความสนุกสนานกับคนดูเท่านั้น"

"แกหาว่าฉันเป็นลิงงั้นเหรอ?"

หยางจุนเทียนโกรธมาก เขาชี้ไปที่เจียงชื่อและพูดต่อว่า "กล้าพูดแบบนี้กับกัปตันเชียว ฉันคงจะดีกับแกมากไปสินะ?"

"เจียงชื่อ ตอนนี้ฉันจะสั่งแกในฐานะกัปตันทีม ไปซักกางเกงในให้สมาชิกทุกคนในทีมซะ!"

"แล้วก็ห้ามใช้เครื่องซักผ้า ต้องซักมือเท่านั้น"

"เข้าใจใช่ไหม?!"

เจียงชื่อไม่ได้ขยับไปไหน "ถ้าอย่างงั้น คุณลองสาธิตให้ผมดูหน่อยสิว่าต้องซักยังไง？"

บรรยากาศเริ่มลุกไหม้เป็นไฟที่แรงขึ้นเรื่อย ๆ

หยางจุนเทียนหรี่ตาลง "เจียงชื่อ นี่แกจะขัดคำสั่งของใช่ไหม？"

"คุณมีสิทธิ์มาสั่งผมด้วยเหรอ?"

"เหอะ ๆ เจียงชื่อ แกรู้ไหมว่าผลที่จะตามมาจากการขัดคำสั่งของกัปตันคืออะไร?"

"ตั้งใจฟังให้ดีละ"

หยางจุนเทียนดีดนิ้วและพูดว่า "บอกมันทีว่าผลที่ตามมาคืออะไร"

สมาชิกในทีมคนหนึ่งเดินเข้ามา เขามองเจียงชื่อด้วยความรังเกียจและยิ้มพูดว่า "คุณหลินเมิ่นหยุนได้ตั้งกฎไว้ว่า ช่วงที่เขาไม่อยู่ ทุกอย่างต้องเป็นไปตามคำสั่งของกัปตัน ใครก็ตามที่ไม่เชื่อฟังคำสั่ง กัปตันมีสิทธิ์ไล่เขาออกจากทีมทันที!"

ใช่แล้ว ไล่ออกทันที

หยางจุนเทียนยิ้มแก้มปริและพูดว่า "ทุกคนต่างก็เห็นกันแล้ว ว่าเจียงชื่อขัดคำสั่งของกัปตัน ตามระเบียบที่คุณหลินได้กำหนดไว้ ตอนนี้ฉันจะไล่เจียงชื่อออกจากทีม!"

"ไล่ออกจากทีม!"

"ไล่เขาออกไป ทีมงานเฟอร์รารี่ของเราไม่ต้องการนักแข่งที่ขาดระเบียบวินัยแบบนี้"

"ก็แค่ฟลุ๊คชนะครั้งเดียวไม่ใช่เหรอ? ถุย อย่ามาทำเป็นอวดเก่งไปหน่อยเลย นับประสาอะไรกัน?"

ในภาวะชะงักงัน เจียงชื่อวางกุญแจรถเฟอร์รารี่ 458 ไว้บนหลังคารถแล้วพูดเบาๆ ว่า "จะให้ผมออกจากทีมรถงั้นเหรอ? ได้สิ กุญแจรถอยู่นี่นะ ลาก่อน"

เจียงชื่อหันหลังแล้วเดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไรมากกว่านี้

"พี่ใหญ่!"

เถียนจีเป็นกังวลมาก เขาพยายามจะตามไปห้ามแต่หลินเมิ่นหยุนก็ตะโกนหยุดเขาไว้ "เถียนจี ถ้าแกกล้าตามไปด้วย แกก็จะถูกไล่ออกจากทีมด้วยคน"

เถียนจีกัดฟันแน่นๆ "แทนที่จะให้ทำงานร่วมกับไอ้ขยะอย่างมึง ก็ออกไปอย่างมีอิสระดีกว่า!กูไม่อยู่แล้ว!"

เขาก็วางกุญแจรถไว้บนหลังคารถ และวิ่งตามเจียงชื่อไป

เจียงชื่อและเถียนจีถูกไล่ออกในวันเดียวกัน ซึ่งทำให้ตอนนี้ทุกคนในทีมรถไม่มีใครกล้าที่จะขัดคำสั่งของหยางจุนเทียนอีกต่อไป

หยางจูนเทียนรู้สึกมีความสุขมาก

"เหอะ คิดจะท้าทายข้างั้นเหรอ? ดูสระรูปตัวเองก่อนไหม?"

"ไปเก็บกุญแจรถมา"

ทันใดนั้น สมาชิกในทีมก็รีบไปเก็บกุญแจรถของสองคันนั้นมา

ณ ตอนนี้ หลินเมิ่งหยุนพูดอย่างโกรธเคืองว่า "หยางจุนเทียน คุณไล่เจียงชื่อออก ถ้าคุณแพ้ในรายการทัวร์นาเมนต์ในคืนนี้ พ่อฉันไม่ปล่อยคุณไว้แน่!"

หยางจุนเทียนถึงกับขำออกมา

"คุณหลิน คุณวางใจเถอะ ผมหยางจุนเทียนคนนี้ต้องดีกว่าสามีในฝันของคุณแน่นอน ไม่ต้องเป็นห่วง"

"ไป เราไปซ้อมกันเถอะ"