ขณะพูด ลูกน้องคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาด้วยความลนลาน แล้วพูดทันที:"ประธานจูครับ คุณเหยียนครับ พวกเราเจอร่องรอยของเจียงชื่อแล้วครับ เป็นไปตามที่คุณเหยียนคิดเอาไว้ หลังจากเจียงชื่อทราบเรื่องการตายของเฉิงไห่ ก็รีบไปดูทันที พวกเราจับได้พอดีครับ ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งแห่งเมือง ไม่ทราบว่าประธานจู คุณเหยียน จะทำให้ทำยังไงต่อครับ?"
จูหยุนเฉียงหัวเราในลำคอ "ส่งคนไป แล้วฆ่าไอ้สารเลวนั่นทิ้งซะ!"
"ครับ!"
ลูกน้องกำลังจะออกไป เหยียนไคเหวินรีบห้าม
"เดี๋ยวๆ รอก่อน"
จูหยุนเฉียงเหลือบมองเขา "ทำไม นายมีปัญหาเหรอ?"
เหยียนไคเหวินมีความสุขมาก "ประธานกรรมการครับ ท่านทำแบบนี้ใจดีกับไอ้เจียงชื่อมากไปแล้ว เราอย่าเพิ่งรีบร้อนทำอะไรเลยครับ แต่จับตาดูเจียงชื่อต่อไป เอาตัวคนในครอบครัว ญาติและเพื่อนทั้งหมดออกมา ขอแค่เป็นคนที่สนิทกับเขาก็หาออกมาให้หมด"
"จากนั้น เราก็จัดการทีละคน!"
"ผู้หญิงที่สวยๆ เหลือเอาไว้ให้ประธานจูเสพสุข ส่วน'ขยะ'อื่นๆก็กำจัดทิ้งซะ ให้เจียงชื่อรู้ว่ามีเรื่องกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวางมีชะตากรรมยังไง!"
จูหยุนเฉียงพอใจมาก
ความคิดนี้เยี่ยมมาก ไม่เพียงแต่ทำให้เจียงชื่อเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม แต่ยังสนองตัณหาของเขาได้อีกด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
"เยี่ยม เยี่ยมจริงๆ" จูหยุนเฉียงพูด:"ทำตามที่ไคเหวินพูด อีกเรื่องหนึ่ง จับตาดูภรรยาของเจียงชื่อให้ดีเป็นพิเศษ ฉันแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะคว้าเธอมาแล้ว!"
เหยียนไคเหวินหยิบเมมโมรี่การ์ดออกมา "สุดท้าย ให้คนส่งเมมโมรี่การ์ดนี้ไปให้เจียงชื่อ ต้องให้มันเห็นข้อมูลด้านในเมมโมรี่การ์ดให้ได้"
"ครับ!!!"
ลูกน้องคนนั้นหมุนตัวหันหลังเดินออกไป จับตาดูเจียงชื่อต่อ
จูหยุนเฉียงถามด้วยความสงสัย:"ข้อมูลในเมมโมรี่การ์ดคืออะไร?"
เหยียนไคเหวินอุบเอาไว้ไม่พูดออกมา "เป็นข้อมูลที่ทำให้เจียงชื่อตายทั้งเป็น!"
......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...