จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 635

เจียงชื่อในตอนนี้ ความโกรธเคืองและเสียใจเอ่อล้นเต็มหัวใจของเขา ไม่เคยมีวินาทีไหน ที่เขาอยากจะฆ่าคนเหมือนตอนนี้!

"มีอะไรรึเปล่าคะ?"

เฉิงดันถิงเช็ดน้ำตา อยากจะดูคลิปวิดีโอ แต่กลับถูกเจียงชื่อปรามเอาไว้

"ไม่มีอะไร เพื่อนแกล้งเฉยๆ ไม่รู้จักเวล่ำเวลา" เจียงชื่อปิดโทรศัพท์ ไม่เผยพิรุธแต่อย่างใด

ความเจ็บปวดนี้ให้เขาแบกรับแค่คนเดียวก็พอแล้ว

ถ้าเฉิงดันถิงเห็นคลิปวิดีโอ รู้ว่าปู่ของตนไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุ แต่ถูกคนฆ่าตาย ไม่รู้ว่าเธอจะเสียใจมากขนาดไหน

อาจจะทำเรื่องเลวร้ายที่ยากจะจินตนาการได้

ความเจ็บปวด เจียงชื่อแบกรับเอาไว้แค่คนเดียว

หน้าที่ ก็ให้เขารับผิดชอบแค่คนเดียว

เวลานี้ ซุนจ้ายเย้นเดินไปหาเจียงชื่อ พูดเสียงเบา:"ลูกพี่ ผมพบว่ามีคนลอบจับตาดูพวกเราอยู่ คิดว่าคงจะเป็นพวกคนที่ส่งเมมโมรี่การ์ดมา"

เจียงชื่อพยักหน้า "หาทุกคนในคลิปออกมา จับตัวพวกมันเอาไว้ให้หมด อย่าปล่อยไปแม้แต่คนเดียว"

"เข้าใจแล้วครับ"

ซุนจ้ายเย้นเดินออกไปโดยไม่มีเสียง สั่งให้ลูกน้องไปจับพวกคนที่จับตาดูพวกตน

"ดันถิง คุณพักที่นี่ก่อน ผมมีเรื่องต้องจัดการ ขอตัวก่อน" เจียงชื่อลุกขึ้นแล้วพูด

"ค่ะ คุณไปเถอะค่ะ"

เจียงชื่อพาซุนจ้ายเย้นออกจากโรงพยาบาล เวลานี้ดวงตาทั้งคู่ของเขาเต็มไปด้วยความโมโห

บีบเจียงชื่อจนถึงขั้นนี้ จูหยุนเฉียง เหยียนไคเหวิน เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก!

สุดท้ายพวกเขาต้องเข้าใจว่า อะไรคือการสิ้นหวัง

......

วันที่สอง

วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดปีที่เจ็ดสิบสองของคุณย่าหลิว——ซึ่งเป็นแม่ของจูหยุนเจียง