เจี่ยงเหอหลงมองไปที่ผู้คนที่อยู่ข้างๆเขา ทุกคนต่างก้มหน้าลง ไม่กล้าที่จะมองสายตาของเจี่ยงเหอหลงเลย
"เฮ้!!!"
เขาถอนหายใจอย่างหนักแน่น และจับปากกาด้วยมือที่สั่นเทา
ก่อนที่จะเซ็นสัญญา เจี่ยงเหอหลงมองไปที่เจียงชื่อ "ความสามารถของคุณแข็งแกร่งมากขนาดนี้ ทำไมคุณถึงอยากจะเป็นคนที่เกาะหญิงกินล่ะ?"
เจียงชื่อหัวเราะ
"ถ้าได้อยู่เคียงข้างกับคนที่รักมากที่สุดยังถือว่าเป็นการเกาะหญิงกิน งั้นผมก็ยอมเป็นคนเกาะหญิงกินไปตลอดชีวิต"
"เออ....."
เจี่ยงเหอหลงรู้สึกละอายใจอย่างมาก
เขาไม่เข้าใจเลยว่า 'ความรัก' คืออะไร ยิ่งประเมินความรักระหว่างเจียงชื่อกับติงเมิ่งเหยนต่ำเกินไป ผู้ชายที่อยู่ต่อหน้า เป็นผู้ที่มีสถานะที่แข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบจากเขาไม่ได้
เจี่ยงเหอหลงก้มศีรษะลงและเซ็นชื่อในสัญญา หนึ่งชุดแบ่งเป็นสองฉบับ โดยไม่ได้พูดอะไรอีกเลย
ติงเมิ่งเหยนทิ้งหนึ่งฉบับไว้ให้เจี่ยงเหอหลง และนำอีกหนึ่งฉบับจากไป
"ผู้จัดการเจี่ยง ยินดีที่ได้ร่วมมือ อาหารมื้อนี้ก็จบลงเพียงแค่นี้ คราวหน้าถ้ามีโอกาส ฉันจะมาหาคุณเพื่อเซ็นสัญญา และงัดข้อมือด้วยอีกนะ"
หลังจากพูดจบแล้ว ติงเมิ่งเหยนก็จับแขนเจียงชื่อ และทั้งสองก็เดินออกจากโรงแรมไปอย่างโอ้อวด
ในห้องเหมา ทุกคนต่างมองหน้ากัน
"พวกมึงออกไปหมด" เจี่ยงเหอหลงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ในช่วงเวลาแบบนี้ ไม่มีใครกล้าที่ยั่วยุความโกรธของเจี่ยงเหอหลง และก้มหัวเดินจากไปทีละคน
เจี่ยงเหอหลงปิดประตูห้อง หยิบโทรศัพท์มือถือของเขออกมาและโทรหาท่านประธาน------หนิงคุน
"ฮัลโหล ประธานหนิง งานที่คุณสั่งไว้ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว และผมก็ได้เซ็นสัญญากับติงเมิ่งเหยนเรียบร้อยแล้ว"
"อืม ทำได้ดีมาก การแสดงสมจริงหรือไม่? อย่าเผยท่าทีออกไปเชียวนะ"
เจี่ยงเหอหลงยิ้มอย่างขมขื่น "ไม่ต้องแสดงอะไรเลย"
"โอ้?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...