จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 688

ที่แท้การที่เจียงชื่อจากไป ไม่ใช่เพราะต้องการปล่อยพวกเขาไป แต่เขาแค่ไม่อยากให้หยางจุนหรูได้เห็นภาพเหตุการณ์ที่ชุ่มไปด้วยเลือด การ 'ลงทัณฑ์' ที่แท้จริงนั้นได้มอบหมายให้พวกลูกน้องอย่างหัวล้านหลงจัดการแทน

แป๊ก

หัวล้านหลงดีดนิ้วไปทีหนึ่ง

จากนั้นก็เห็นลูกน้องหลายคนของเขาได้ลากหมาป่าที่ดุร้ายหกตัวเข้ามาด้านใน พวกมันทุกตัวต่างก็แยกเขี้ยวออกมาพร้อมกับน้ำลายที่ไหลเยิ้ม

"เพื่อนๆ ตัวน้อยของฉันหิวแล้ว"

"ไอ้ชี ขอโทษทีนะ"

ไอ้ชีตกใจจนน้ำตาไหลออกมาแล้ว ปกติเขาเป็นคนที่ใจกล้ามาก นั่นก็เป็นเพราะเขาสามารถรังแกคนอื่นได้โดยไม่สนใจอะไร ไม่ได้เป็นเพราะเขากล้าหาญเลยสักนิด

คนแบบนี้ ก็เปรียบเสมือนเสือกระดาษ

"หัวล้านหลง ยังไงเราก็เคยรู้จักกันมาก่อน แกช่วยปล่อยฉันไปได้มั้ย?"

"ฉันสัญญาว่าต่อไปจะไม่ไปยุ่งกับหยางจุนหรูอีกแล้ว"

"ไม่สิ ต่อไปฉันจะไม่แตะต้องผู้หญิงอีก ฉันขอร้องล่ะ ช่วยปล่อยฉันไปได้มั้ย?"

หัวล้านหลงจุดบุหรี่

"ปล่อยแกไปอย่างนั้นเหรอ? มันสายไปแล้ว ผู้หญิงบนโลกนี้มีตั้งมากมาย แต่แกก็ดันไปแตะต้องต่อมโมโห ซะได้ต่อให้เป็นเทวดาก็ช่วยแกไม่ได้แล้ว"

"ชาติหน้าตอนที่เกิดมา อย่าลืมเช็ดตาให้ชัดเจนหน่อยล่ะ"

พูดจบ หัวล้านหลงก็เดินสูบบุหรี่ออกจากโกดังไปอย่างมีสไตล์ จากนั้น พวกลูกน้องก็ได้ปล่อยมือจากเชือกที่ล่ามคอของหมาป่าทันที

หมาป่าทั้งหกตัวนี้ต่างก็หิวโซมาหลายวันแล้ว ทุกๆ ตัวต่างก็อยากกินเนื้อจนบ้าคลั่ง

บวกกับบนตัวของพวกไอ้ชีถูกราดไปด้วยเลือดสดๆ มันก็สามารถดึงดูดความสนใจของพวกหมาป่าได้เป็นอย่างดี ก็เท่ากับว่าพวกไอ้ชีได้กลายเป็นมื้ออาหารอันโอชะของพวกมันไป" หัวล้านหลง ไอ้เชี่ยแม่ง ไอ้ชาติหมาชาติชั่วทั้งตระกูล!"

ไอ้ชีคำรามออกมาเป็นครั้งสุดท้าย

เขาอยากที่จะหนี แต่ขาก็ถูกเจียงชื่อตีจนหักแล้ว พอขยับก็เกิดความเจ็บปวดรวดร้าวขึ้นมาทันที จึงไม่มีทางที่จะหนีรอดได้เลย

ยังเดินไม่ถึงสองก้าว ก็ต้องล้มฟุบลงกับพื้นทันที

ไอ้ชีคลานไปทางประตู

ทว่า สิ่งที่รอเขาอยู่ก็คือ หมาป่าที่ดุร้ายและหิวโหยกว่าปกติ

หมับ!หมาป่าตัวหนึ่งได้พุ่งเข้ามา กัดไปที่แขนของไอ้ชีอย่างจัง ใช้แรงกระชาก แล้วเนื้อที่แขนก็ฉีกออกไปชิ้นใหญ่

"อ้า!!!"

เสียงครวญครางที่เจ็บปวดรวดร้าวได้ดังขึ้นในโกดัง

หมาป่าทั้งหกตัวได้ฉีกกระชากพวกไอ้ชีอย่างบ้าคลั่ง เสียงร้องที่เจ็บปวดดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า กังวานอยู่ท่ามกลางสถานที่ที่รกร้าง

ชีวิตนี้ของไอ้ชีไม่รู้ว่าเคยทำร้ายสาวงามไปตั้งเท่าไหร่แล้ว เขาจะไปนึกถึงได้ยังไงว่าในวันหนึ่ง ตัวเองจะต้องตายเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว

ไม่เพียงแค่เขาคนเดียวที่ต้องตาย พวกน้องชายของเขาก็ต้องมาตายตามไปด้วย

ทำชั่วได้ชั่ว

ในตอนที่คุณกำลังเล่นกับคนอื่นอย่างโหดเหี้ยม ก็ต้องเตรียมใจที่จะถูกคนอื่นเล่นกับตัวเองในสักวัน

การตายอย่างน่าอนาถ เป็นจุดจบเพียงอย่างเดียวของเขา

......

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก