ไอ้ชีก้มลงไปเก็บท่อเหล็กที่หล่นตรงพื้นขึ้นมาท่อนหนึ่ง จากนั้นก็เดินตรงไปที่เจียงชื่อ
คนที่ลงมืออย่างโปรโหดเหี้ยมอย่างเขาที่ผ่านมาก็ไม่เคยเกรงกลัวใครมาก่อน มีความมั่นใจว่าการสู้ตัวต่อตัวนั้นไม่มีใครสู้เขาได้แน่นอน
ซิ่ว!
มือของไอ้ชีเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว แค่กะพริบตาครั้งเดียวก็ถูกเขาโจมตีเข้าให้แล้ว
และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ท่อเหล็กได้ฟาดเข้าไปที่ใบหน้าฝั่งซ้ายของเจียงชื่ออย่างแม่นยำ
ไอ้ชีหัวเราะชอบใจออกมา "นี่ไอ้ไก่อ่อน ตอนนี้รู้ซึ้งถึงความร้ายกาจของกูรึยัง? กล้ามาขัดจังหวะสนุกของกู กูจะเด็ดหัวมึงลงมาเตะเป็นลูกบอลเลยคอยดู!"
ชายฉกรรจ์คนอื่นก็พากันหัวเราะออกมา
ตรงมุมของกำแพง หยางจุนหรูมองดูเจียงชื่อที่ถูกโจมตีเข้าอย่างจัง ความรู้สึกเมื่อยล้าในใจก็ได้ปะทุขึ้นมา ถ้าดึงให้เจียงชื่อต้องมาตายที่นี่ละก็ชีวิตนี้ของเธอก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไปแล้ว
ท่ามกลางการหัวเราะเยาะเย้ยของพวกไอ้ชี ก็เห็นเจียงชื่อค่อยๆ ยกมือขึ้น แล้วจับท่อนเหล็กที่ฟาดใส่ใบหน้าเขาเอาไว้
"เกิดเป็นผู้ชายทั้งที แรงของนายมันน้อยไปนะ" เจียงชื่อพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
ยังพูดได้อีกเหรอ?
ไอ้ชีกับคนอื่นๆ ต่างก็ช็อกไปตามๆ กัน
การถูกท่อเหล็กท่อนใหญ่ขนาดนี้ฟาดไปที่หัว ไม่เพียงไม่ตายในทันที แต่กลับยังสามารถทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แม้แต่หนังยังไม่ถลอกเลย ความต้านทานการโจมตีของชายคนนี้มันมากเกินไปมั้ยเนี่ย?
มันก็แน่อยู่แล้ว
ก่อนที่ท่อนเหล็กท่อนนี้จะฟาดออกมา เจียงชื่อก็มองแรงโจมตีของเหล็กท่อนนี้ออกแล้ว จึงไม่มีความตั้งใจที่จะหลบเลย
ไอ้ชีเริ่มร้อนใจแล้วอยากดึงท่อนเหล็กกลับมา แต่ไม่ว่าเขาจะออกแรงยังไง ก็ไม่มีทางแย่งท่อนเหล็กออกจากมือของเจียงชื่อได้เลย
"นายมันอ่อนแอเกินไป"
เจียงชื่อดึงท่อนเหล็กกลับมา แล้วเหวี่ยงมันลงไป กระแทกเข้าที่ขาของไอ้ชีอย่างแรง ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงแกปรากฏดังขึ้น ขาของไอ้ชีได้หักไปอย่างสมบูรณ์แล้ว
"อ้า~~"
เสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดดังขึ้นทันที ไอ้ชีนอนลงกับพื้น กอดขาตัวเองแล้วโอดครวญหาพ่อหาแม่
การโจมตีในครั้งนี้ทำขาเขาหักไปเลย เกรงว่าต่อไปคงไม่มีทางเดินได้อีกแล้ว
เจียงชื่อไม่ได้ 'ซ้ำเติม' เขาแค่เดินข้ามไอ้ชีไปเฉยๆ
"พวกเรา ฆ่ามัน!" ไอ้ชีตะโกนออกมาเสียงดัง
ไม่นาน คนอื่นๆ ก็พากันพุ่งเข้ามา ในมือของทุกคนต่างก็ถือท่อเหล็กไว้ด้วย คนมากรุมคนน้อย ดูแล้วยังไงก็ต้องชนะอยู่แล้ว แต่ทว่า สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ นั้นมันช่างแตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาคิดมาก
เจียงชื่อเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้า พุ่งผ่านร่างกายของพวกเขาไป และใช้ความเร็วที่ไม่มีทางป้องกันได้ทันหวดใส่ขาของทุกคนไปทีหนึ่ง
ในเวลาไม่ถึงสองวิ ชายฉกรรจ์ทุกคนก็ได้ล้มลงไปนอนกับพื้นแล้ว แต่ละคนต่างก็กอดขาแล้วนอนโอดครวญอยู่บนพื้น
เจียงชื่อไม่ได้ทำอะไรพวกเขาไปมากกว่านั้น เขาแค่เดินตรงไปที่หยางจุนหรู
ยังไม่ทันที่เขาจะได้โทร ก็ได้มีเสียงดังโครมครามดังขึ้นอีกครั้ง
ในครั้งนี้ รถที่จอดอยู่ด้านนอกโกดังเป็นรถตู้อีกคัน พอประตูรถเปิดออก ก็ได้มีชายหัวล้านกลุ่มหนึ่งเดินลงมา
คนที่เป็นหัวหน้า ไอ้ชีรู้จัก
"หัวล้านหลง? แกมาที่นี่ได้ยังไง?"
เมื่อก่อนหัวล้านหลงกับไอ้ชีนั้นต่างก็เคยอยู่ในวงการนักเลงมาก่อน ถึงจะไม่ได้สนิทกัน แต่ทุกคนก็ยังรู้จักกันอยู่
ไอ้ชีรู้สึกสนใจ ทำไมหัวล้านหลงถึงมาในถิ่นของเขาได้
เห็นแค่หัวล้านหลงขยับนิ้ว จากนั้น ลูกน้องหัวโล้นทั้งหลายที่อยู่ด้านหลังก็ได้ยกของเหลวสีแดงเข้ามาสองถังใหญ่
"หัวล้านหลง นี่แกคิดจะทำอะไร?" พอเห็นภาพที่ไม่ปกติแบบนี้เกิดขึ้น ไอ้ชีก็เริ่มรู้สึกกลัวแล้ว ไม่นานเขาก็ได้รู้แล้วว่าหัวล้านหลงคิดจะทำอะไร
พวกลูกน้องหัวล้านเหล่านั้นก็ได้ราดของเหลวสีแดงลงไปบนตัวของไอ้ชีและคนอื่นๆ มันทั้งเหนียว ทั้งเหม็นคาวของเหลวสีแดงเหล่านั้นไม่ใช่อะไร หากแต่เป็นเลือดสดๆ นั่นเอง!
ดมจากกลิ่นแล้วน่าจะเป็นเลือดไก่
"หัวล้านหลง ไอ้เชี่ยแม่ง นี่แกคิดจะทำอะไรกันแน่?"
จนถึงตอนนี้ หัวล้านหลงถึงได้หาวออกมา แล้วพูดออกมาอย่างไม่รีบไม่ร้อนว่า "ไอ้ชี จะพูดกับแกยังไงดีนะ? บนสวรรค์มีทางแกไม่เดิน นรกไม่มีประตูแกดันมา การที่แกชอบผู้หญิงนั้นฉันไม่สน แต่ว่าทำไมแกถึงต้องไปยุ่งกับเพื่อนที่ดีของลูกพี่เราด้วย? แกน่ะ คงอยู่มานานแล้ว"
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ไอ้ชีถึงได้รู้ว่าเรื่องมันร้ายแรงขนาดไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...