จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 694

คนอื่นๆ ที่เหลือต่างก็เลือกที่จะทิ้งไพ่ สุดท้ายก็เหลือเพียงแค่ติงเฟิงเฉงกับติงเมิ่งเหยนเท่านั้น

"นี่น้องเล็ก ว่ายังไง คิดจะสู้กับฉันให้ถึงที่สุดมั้ย?"

ติงเมิ่งเหยนลังเลนิดหนึ่ง ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี

เจียงชื่อกลับพูดออกมาอย่างมั่นอกมั่นใจว่า "ไพ่ชุดนี้ของเราต้องชนะแน่นอน ไม่ว่าคุณจะวางเงินเท่าไหร่ เราก็พร้อมที่จะตาม"

"ฮ่าๆ ฮ่าๆ ยังจะทำเป็นเก่งอีก" ติงเฟิงเฉิงพูด "ยังไงเราก็เป็นพี่น้องกัน เลยไม่จำเป็นต้องเล่นจนตายกันไปข้างหนึ่ง เอาอย่างนี้แล้วกัน วางเงินคนละสิบล้าน แล้วเปิดไพ่เลย เป็นไง?"

สิบล้าน?

นี่ยังไม่เรียกว่าตายกันไปข้างหนึ่งอีกเหรอ?

ถ้าติงเมิ่งเหยนเกิดแพ้ขึ้นมา เงินสิบล้านนี้จะให้เธอไปเอาปัญญาที่ไหนมาชดใช้?

ในขณะที่เธอกำลังลังเลอยู่นั้นเอง เจียงชื่อก็ได้ตอบตกลงไป "ตกลงตามนั้น คนละสิบล้าน เปิดไพ่เลย"

ติงเมิ่งเหยนหายใจเข้าลึกๆ ภาวนาให้ตัวเองมีไพ่ใหญ่ๆ ในมือ

ยังไงตานี้ก็เดิมพันตั้งสิบล้าน จะแพ้ไม่ได้นะ!

"เจ้าแม่กวนอิมโปรดคุ้มครอง"

ในขณะที่ติงเมิ่งเหยนแอบภาวนาอยู่ในใจ เธอก็เปิดไพ่ทั้งสามใบออก มันแบ่งออกเป็น สองดอกจิกทึบ แปดดอกจิกทึบ สิบดอกจิกทึบ

ไพ่ทั้งสามใบไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันเลย!ไม่ใช่ฟลัช ไม่ใช่ฟลัช หรือแม้แค่คู่ยังไม่ใช่เลย

เป็นไพ่เดี่ยวๆ สามใบ!

ปัญหาคือ ใบที่ใหญ่สุดก็เป็นแค่สิบโพแดงทึบเท่านั้น ไพ่เดี่ยวแต่ละใบก็ถือว่าค่อนข้างเล็ก

พอติงเฟิงเฉิงเห็นเข้าก็หัวเราะออกมาเสียงดัง "นี่ เจียงชื่อ น้องเขยที่รัก นี่นะเหรอไพ่ที่ใหญ่ที่สุดในตานี้ที่แกพูดถึง? โอ้วพระเจ้า มันใหญ่จริงๆ เลย ทำเอาฉันตกใจจนฉี่แทบราดเลย!"

"โทษทีนะ น้องเล็ก ตานี้พี่รองขอชนะไปก่อนนะ"

"สิบล้านเลยนะ"

ติงเฟิงเฉิงดีใจจนหุบยิ้มไม่ได้ ราวกับได้เงินสิบล้านมาอยู่ในมือแล้ว และนี่ก็คือเป้าหมายหลักที่เขาหลอกเจียงชื่อกับติงเมิ่งเหยนมาที่นี่

ทำให้ติงเมิ่งเหยนเสียเงินจากการเล่นไพ่อย่างต่อเนื่อง เมื่อเสียจนถึงขั้นจ่ายไม่ไหว แล้วต้องใช้หุ้นมาชดใช้แทน