จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 754

"คุณติง พวกเราได้รับแจ้งว่า บริษัทของคุณเป็นที่ต้องสงสัยในการหลบเลี่ยงภาษี ทำบัญชีปลอม ตอนนี้รบกวนคุณให้ความร่วมมือด้วยครับ เปิดประตูห้องการเงินด้วย ให้พวกเราตรวจสอบสมุดบัญชี"

ติงเฟิงเฉิงสับสนงุนงงทันที

บริษัทเป็นบริษัทที่ไม่ได้ดำเนินกิจการอะไร ถึงแม้จะมีการเดินบัญชีบ่อยครั้ง แต่ก็เป็นบัญชีที่ถูกต้องตามกฎหมาย จะเป็นที่ต้องสงสัยว่าหลีกเลี่ยงภาษีได้ยังไงกัน? ยิ่งบัญชีปลอมยิ่งไม่มีทางทำ

เขาอยากถามอีกหลายคำถาม แต่ทางติงจื่อยวี่ได้พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าตกตะลึง "ไอหยา น้องสอง แกทำอะไรเนี่ย? ฉันเตือนแกกี่ครั้งแล้ว แล้วต้องซื่อสัตย์จริงใจ ทำไมถึงได้ทำเรื่องผิดกฎหมายเสียล่ะ?"

"แกทำอย่างนี้ บริษัทติงเหอไม่แย่เอาเหรอ?"

ได้ยินคำพูดของเธอ ก็รู้ได้ว่ามาแสดงความดีใจที่เห็นคนอื่นเป็นทุกข์

ติงจื่อยวี่แทบอยากให้บริษัทติงเหอล้มไปซะ ใครให้ติงเฟิงเฉิงมาแย่งโครงการของเธอไปล่ะ?

ตำรวจพูดต่อไปว่า "คุณติงครับ รบกวนคุณให้ความร่วมมือในการตรวจสอบตอนนี้ด้วย!"

น้ำเสียงเคร่งขรึมมาก

ติงเฟิงเฉิงไม่กล้าประมาท ล้วงเอากุญแจขึ้นมาหนึ่งดอก "พวกคุณตามผมมาครับ"

เขาพาตำรวจเดินไปยังห้องฝ่ายการเงินที่อยู่สุดทางเดิน แล้วไขกุญแจเปิดประตูเข้าไป

ตอนนี้ เจียงชื่อที่อยู่ด้านหลังกำลังมองจ้าวซานเหออยู่ เขาเอ่ยถามด้วยท่าทีเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม "คุณลุงจ้าว ทำไมตัวคุณถึงเหงื่อออกเยอะขนาดนั้นล่ะครับ?"

จ้าวซานเหอกลืนน้ำลายลงคอ "เปล่าครับ แค่ร้อนนิดหน่อยเท่านั้น"

"ร้อนนิดหน่อย? อ้อ จริงสิ คุณลุงจ้าว ปกติเวลานี้ภรรยาของคุณจะมารับคุณเลิกงานใช่ไหม? ทำไมวันนี้ยังไม่มาล่ะ?"

ได้ยินคำว่า "ภรรยา" สองคำนี้ จ้าวซานเหอก็รู้สึกไม่สบายใจ

"วันนี้เธอมีธุระกะทันหันน่ะครับ อีกสักพักคงจะมา"

เจียงชื่อแสยะยิ้ม "คุณลุงจ้าว บางครั้งบางสถานการณ์ ถึงแม้จะยอมให้อภัยกันได้ แต่ก็ไม่สามารถทำผิดร้ายแรงแบบนี้ได้นะ"

"คุณหมายความว่ายังไงครับ?"

"ไม่มีอะไร แค่รู้สึกเลยพูดออกมา"

พูดจบ เจียงชื่อได้เดินไปยังห้องฝ่ายการเงิน

จ้าวซานเหอมองตามหลังเขาไป รู้สึกว่าเจียงชื่อเหมือนจะรู้อะไรมา แต่ก็บอกไม่ถูกว่าเจียงชื่อรู้อะไรมากันแน่ จึงสงสัยเป็นอย่างมาก

เขาจึงเดินตามไปด้วย

ทุกคนยืนมองอยู่ที่หน้าประตูห้องการเงิน

ติงเฟิงเฉิงหยิบเอาสมุดบัญชีเล่มหนึ่งขึ้นมาให้ตำรวจตรวจดู ตำรวจตรวจสอบอย่างละเอียดหนึ่งรอบ พบว่าไม่มีปัญหาอะไร

ทันใดนั้น ตำรวจอีกคนเห็นสมุดบัญชีอีกเล่มหนึ่งวางอยู่ที่มุมโต๊ะ

"นั่นคืออะไร?"

ติงเฟิงเฉิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที "อ้อ นั่นเป็นงานอดิเรกส่วนตัวน่ะครับ ไม่มีอะไร"

"งานอดิเรกส่วนตัว? ให้พวกเราดูหน่อย"