จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 761

เมื่อรถขับถึงหน้าประตู ก็มีคนรอรับอยู่ตั้งนานแล้ว พวกเขากำลังรอดูเรื่องตลกของเจียงชื่อพอลงจากรถ หลินชิงหยู่ก็เอามือปิดหน้าผาก แล้วส่ายหัวด้วยความเจ็บปวด วันนี้ไม่รู้จะถูกตำหนิอะไรอีก ทุ่มเงิน 100 ล้านซื้อหินหยาบ 100 ก้อน เรื่องแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะทำออกมาได้ โง่จริงๆ

หยวนหยาเหว่ยพากลุ่มคนเดินมา ยิ้มเยาะและถามว่า "ชิงหยู่การจัดซื้อวันนี้เป็นไปได้ดีไหม?"

หลินชิงหยู่ทำตัวไม่ถูก ไม่กล้าพูด

ว่าไง?

ไม่มีอะไรจะพูดนี่!

ในขณะเจียงชื่อนำตะกร้าหวายที่เต็มไปด้วยหินหยาบจากกระโปรงหลังรถออกมา และพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ : "การจัดซื้อค่อนข้างเป็นไปได้อย่างราบรื่น หินหยาบทั้งหมดอยู่ตรงนี้"

หยวนหยาเหว่ยมองลงไปที่หินหยาบในตะกร้าหวาย ตกตะลึงอย่างน้อยครึ่งนาที

กว่าที่เขาจะดึงสติกลับมา ก็ใช้เวลาไปนาน

"ผู้...ผู้จัดการเจียง นายหมายความว่าอย่างไร หินหยาบอยู่ตรงนี้หมดหมายความว่าอย่างไร"

เจียงชื่อตอบกลับไปอย่างตรงๆ : "คุณภาพหินหยาบของเจ้านายเถียนแย่เกินไป ดังนั้นฉันจึงเลือกมา100ก้อน ส่วนที่เหลือไม่เอา"

"โอ้? งั้นนายใช้ไปเท่าไหร่?"

"หนึ่งร้อยล้าน"

อากาศหยุดนิ่งทันที และเลือดของทุกคนก็แข็งตัวขึ้น

หลินชิงหยู่เอามือปิดตา ไม่กล้ามองไปทางหยวนหยาเหว่ย เพื่อรอการถูกตำหนิ

"เจียงชื่อ!" หยวนหยาเหว่ย ตะโกนอย่างเสียงดัง พูดอย่างโกรธเคือง: "นายมาเล่นตลกกับฉันอะไรกัน? เงิน100ล้าน ซื้อมาได้แค่100ก้อน นายมีความสามารถจริงๆ ที่ได้เป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ!"

เจียงชื่อสีหน้าสงบ

"มีอะไรเหรอ?"

"ยังจะมาถามว่ามีอะไร? เจียงชื่อฉันจะบอกนาย อย่าคิดว่านายเป็นผู้จัดการของฝ่ายจัดซื้อ นายก็สามารถทำอะไรไปเรื่อยเปื่อย ทุกการกระทำเฮงซวยของนาย เกี่ยวข้องกับเครื่องประดับดาวฤกษ์ทั้งหมด ตอนนี้ฉันสงสัยว่านายกำลังฉวยโอกาสนี้เพื่อผลประโยชน์ตัวเอง!"

เจียงชื่อยักไหล่ "จริงๆ แล้วฉันก็..."