จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 810

สรุปบท บทที่ 810 สองพ่อลูกปรับความเข้าใจกัน: จอมนักรบท้าโลก

สรุปตอน บทที่ 810 สองพ่อลูกปรับความเข้าใจกัน – จากเรื่อง จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ

ตอน บทที่ 810 สองพ่อลูกปรับความเข้าใจกัน ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จอมนักรบท้าโลก โดยนักเขียน ต้วนจื้อเวยหนีซือ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

พ่อกับลูกก็มองหน้ากันและกัน

ผ่านไปสักพักใหญ่

ติงจ้งยิ้มจางๆ แล้วพูดเบาๆ ว่า "สุขสันต์วันเกิดนะ"

คำพูดง่ายๆ ไม่กี่คำ แต่ความหมายนั้นลึกซึ้งมาก มันแทงทะลุหัวใจของติงฉี่ซานทันที และน้ำตาของเขาก็ร่วงหล่นลงมาอย่างห้ามไม่ได้

"พ่อครับ......"

เป็นเวลากว่า 20 ปีแล้วที่เขาไม่ได้เรียกคำว่า 'พ่อ' คำนี้!

หรืออาจจะนานกว่านั้น

แต่มาสายก็ยังดีกว่าไม่มา และเช่นเดียวกัน คำว่า 'พ่อ' ที่ติงจ้งได้ยินในตอนนี้ก็ดีกว่าไม่ได้ยินอีกเลย

ติงจ้งที่แข็งกร้าวมาตลอดในตอนนี้ก็ต้องตื่นเต้นและสั่นเทาไปทั้งตัว

ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วกอดติงฉี่ซานไว้ และภายใต้การนำของติงเฟิงเฉิง ทุกคนก็ปรบมือให้พวกเขา

ภายใต้การเป็นพยานของทุกคน ในที่สุดพ่อลูกที่เป็นศัตรูมานานหลายปีก็ได้ปรับความเข้าใจกันและคืนดีกันอีกครั้ง

ที่จริงแล้ว การคืนดีของความสัมพันธ์การเป็นพ่อลูกนั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย

ท่ามกลางเสียงเชียร์ของผู้คน ติงเมิ่งเหยนหันมองไปที่เจียงชื่อแล้วกระซิบข้างหูเขา "ขอบคุณนะ ที่รัก"

มุมปากของเจียงชื่อโค้งขึ้น

ติงเมิ่งเหยนพูดต่อ "ฉันรู้ว่าทุกอย่างที่คุณทำ ก็เพื่อฉันคนเดียว แค่คุณช่วยพี่รองให้ขึ้นรับตำแหน่งฉันก็ประทับใจมากแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าคุณจะทำให้ความสัมพันธ์ของพ่อกับคุณปู่คืนดีกันได้ ความประทับใจนี้ฉันจะเก็บมันไว้ในใจนะ"

เจียงชื่อพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย "แค่เก็บไว้ในใจก็พอแล้วเหรอ?"

"แล้วคุณอยากให้ฉันทำอะไรอีกล่ะ?"

"อืม......ผมอยากให้คืนนี้......"

ติงหงเหย้าตอบด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "ที่บริษัทยังมีงานต่อ พวกผมคงไม่มีเวลาทานข้าวด้วยกันแล้วครับ"

ติงจ้งพยักหน้าตอบ "จริงด้วยเหมือนกัน ที่บริษัทงานเยอะ ในฐานะหัวหน้าครอบครัว เอ็งต้องยุ่งมากแน่นอน แต่ว่าหงเหย้า เอ็งไม่ต้องห่วงหรอกนะ อีกไม่นานคนใหม่ก็จะมาแทนตำแหน่งที่งานยุ่งนี้ของเอ็งแล้ว อนาคตเอ็งได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแน่"

ติงหงเหย้าแสยะยิ้มเบาๆ "ดีเหมือนกันครับ ผมจะรอวันนั้นมาถึงครับ"

เมื่อพูดจบ เขาก็หันเดินจากไปโดยที่ไม่สนใจใครอีก

ติงจ้งตบโต๊ะเบาๆ แล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า "พวกเอ็งเตรียมใจไว้ก็แล้วกัน!"

จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้คนแล้วพูดขึ้นว่า "อย่าไปสนใจพวกเขา มาเถอะ เรามาฉลองกันต่อ"

หลังจากความสัมพันธ์ที่ขัดแย้งกันมานานหลายปีได้คลี่คลายลง ติงจ้งก็รู้สึกมีความสุขมาก เขาชูแก้วขึ้นแล้วดื่มกับทุกคนในงานนี้ และคืนนี้ไม่เมาไม่เลิก

เมื่อเห็นรอยยิ้มแห่งความสุขของทุกคนในครอบครัว ติงเมิ่งเหยนก็ยิ้มออกมาจากใจ ซึ่งในเวลานี้ ในที่สุดเธอก็ได้สัมผัสถึงความอบอุ่นของคนในครอบครัว

ในอ้อมแขนของเจียงชื่อ ติงเมิ่งเหยนหวังว่าเธอจะมีความสุขเหมือนช่วงเวลานี้ไปตลอดชีวิตที่เหลือ เพราะมันช่างเป็นช่วงเวลาที่วิเศษเหลือเกิน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก