จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 812

เขาเดินไปที่กองหินอัญมณี สัมผัสทีละก้อน และสัมผัสได้ถึงเสียงสะท้อนของชี่ในหินอัญมณีนั้น

ชี่ในหินอัญมณียิ่งมาก คุณภาพของหินอัญมณีก็จะยิ่งสูงขึ้น

"ก้อนนี้ ใช้ได้" เจียงชื่อโยนหินอัญมณีลงในตะกร้าที่เตรียมไว้

โหวหยังและคนอื่นๆ ต่างมองหน้ากันและไม่เข้าใจว่าเจียงชื่อใช้เทคนิคอะไรอยู่

ดูเหมือนว่าเจียงชื่อไม่ได้ทำการสังเกตหินอัญมณีให้ดีและไม่ได้ใช้วิธีพิเศษใดๆ เลยด้วยซ้ำ เขาแค่เดินไปมองสักพัก ก็สามารถแยกแยะได้ว่าหินนั้นจะดีหรือไม่?

ดูยังไงก็เป็นพวกมิจฉาชีพ

"ก้อนนี้ก็ใช้ได้" เจียงชื่อหยิบขึ้นมาอีกก้อนหนึ่ง

ใช้เวลาเพียงไม่นาน เขาก็เลือกหกชิ้นที่ซึ่งมีประสิทธิภาพออกมาได้

โหวหยังขมวดคิ้วแล้วเดินไปที่ตะกร้า จากนั้นหยิบขึ้นมาดูสองชิ้น เมื่อพิจารณาจากความรู้ของเขาแล้ว หินอัญมณีสองก้อนนี้ธรรมดาและไม่มีความพิเศษอะไรเลย

ซึ่งในสถานการณ์ที่มองไม่ออกเลยว่ามันคือหินดีหรือหินเสีย การคัดเลือกแบบนี้จึงเป็นเหมือนการเสี่ยงโชค

แต่ใช้เวลาเพียง 15 นาทีเท่านั้น หินอัญมณี 10 ชิ้นก็ถูกคัดเลือกออกมาเรียบร้อย

เจียงชื่อปัดฝุ่นในมือของเขา "เอาล่ะ คุณเก็บหินอัญมณีสิบก้อนนี้ไว้ แล้วเอาที่เหลือไปขายเลยนะ รับประกันว่าคุณจะไม่ขาดทุน"

"ใช่เหรอ?"

โหวหยังชี้ไปที่หินอัญมณีในตะกร้า "แต่จากที่ผมดูแล้ว หินอัญมณีเหล่านี้ไม่มีชิ้นไหนที่จะขายได้ราคาเลยนะ เจียงชื่อ คุณบอกผมได้ไหมว่าคุณใช้วิธีไหนในการคัดเลือก?"

เจียงชื่อพูดอย่างมีนัยว่า "การที่ผมได้งานนี้ ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับฝีมือของผมนะ แล้วจะให้ผมบอกเคล็ดลับกับคุณง่ายๆ ได้ยังไง?"

โหวหยังถึงกับกลั้นหัวเราะไม่อยู่ "คุณไม่อยากบอก หรือไม่มีอะไรให้บอกครับ?"

เจียงชื่อหันหลังกลับแล้วพูดไปด้วยว่า "ผมจะไม่เสียเวลากับคุณแล้วนะ งานของผมเสร็จสิ้นแล้ว ที่เหลือคุณจัดการต่อเลย"

"เจียงชื่อ!"

"ว่าไงครับ ยังมีอะไรอีกไหม?"

โหวหยังพูดต่อ "ผมจะบอกคุณไว้นะ ผมต่างหากที่เป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อของม่อเป่ย คุณเป็นแค่คนนอกอย่ามาขี่หัวผมให้มากไป วันนี้หินที่คุณเลือก ถ้าความบริสุทธิ์ของมันดีอย่างที่ว่าจริงๆ งั้นก็แล้วไป แต่ถ้าไม่ คุณรอออกทะเลได้เลย!"

เจียงชื่อดีดนิ้วของเขา "ผมไม่มีวันออกทะเลแน่นอน ลาก่อนนะ"

เมื่อเห็นเจียงชื่อเดินออกไปอย่างได้ใจ ในใจของโหวหยังก็เต็มไปด้วยความโกรธ

ในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง สิ่งที่รับไม่ได้ที่สุดก็คือการถูกแย่งงาน และความสามารถของตนยังถูกตั้งคำถามอีกด้วย ทำงานอยู่ดีๆ ก็มี 'ผู้นำ' คนใหม่ที่ไม่รู้โผล่ออกมาจากไหน

โหวหยังเกลียดเจียงชื่อจนเข้าเส้น

"เรียกคนเอาหินสิบก้อนนี้ไปตัด เดี๋ยวนี้!"

"ครับ!!!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก