จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 825

ณ ด่านศุลกากร

รถบรรทุกทั้งสามคันของเจียงชื่อก็ได้มาถึงที่หมาย ตามแผนแล้ว พวกเขาต้องส่งต่อให้เรือบรรทุกสินค้าเพื่อนำส่งไปยังสำนักงานใหญ่ของมิลาน

และการจัดส่งสินค้าล็อดใหญ่แบบนี้ โดยทั่วไปแล้วต้องผ่านการตรวจสอบจากเจ้าหน้าที่เฉพาะของศุลกากร

"ส่งอะไร?"

"หินหยาบครับ"

"ส่งไปไหน?"

"มิลานครับ"

หัวหน้าหน่วยตรวจสอบโบกมือ และทันทีหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตรวจสอบหลายคนก็เข้าไปตรวจสอบทั้งในและนอกของรถบรรทุกสินค้า

ในระหว่างที่ตรวจสอบรถคันแรกกับคันที่สอง พวกเขาไม่ได้พบสิ่งผิดปกติ

กระทั่งมาถึงรถคันที่สาม คนขับรถบรรทุกก็หัวเราะออกมาอยากเย้ยหยัน

เจียงชื่อเดินเข้าไปอย่างเย็นชา และเอื้อมมือไปตบไหล่ของเขา จากนั้นกระแอมเบาๆ ทำให้คนขับตกใจจนหัวใจแทบวายและรีบหันกลับไปมองเจียงชื่อ

"หัวเราะอะไรอยู่? คุณมีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ เล่าให้ผมฟังบ้างสิ" เจียงชื่อจงใจถาม

คนขับกระอักกระอ่วนแล้วตอบว่า "มีความสุขอะไรล่ะครับ? ผมก็แค่ส่งงานเสร็จ แค่รู้สึกสบายใจหน่อย"

"อ้อ คุณส่งงานเสร็จแล้ว" เจียงชื่อแกล้งถาม "แล้วคุณส่งงานอะไรเสร็จล่ะครับ?"

"ผู้จัดการเจียง คุณจะถามทั้ง ๆ ที่รู้ทำไมครับ? งานของผมก็คือส่งหินหยาบชุดนี้มาที่ด่านศุลกากรไงครับ"

"แค่นี้จริงเหรอ? ไม่มีอย่างอื่นแล้วใช่ไหม?"

คนขับแทบจะเหงื่อแตก

เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า เจียงชื่อกำลังหมายถึงอะไรบางอย่างอยู่ แต่ตามเหตุผลแล้ว เจียงชื่อไม่มีทางรู้ความจริงหรอก

อย่าหลอกตัวเองไปหน่อยเลย

คนขับสงบสติอารมณ์และพูดด้วยรอยยิ้ม "แล้วจะมีอะไรอีกครับ? ผู้จัดการเจียงล้อผมเล่นเหรอครับ?"

เจียงชื่อยักไหล่ตอบ "ฮ่า ๆ ใช่ ผมล้อคุณเล่นเฉยๆ คุณรู้ทันได้ไงเนี่ย? หมดสนุกเลยสิ"

เมื่อพูดจบเขาก็เดินออกไป

คนขับรถจ้องไปที่เจียงชื่อและคิดในใจว่า 'ล้อผมงั้นเหรอ? เหอะๆ เดี๋ยวคุณจะได้เครียดทีหลัง!'

จากนั้นเขาก็หันกลับไปที่ทีมตรวจสอบ

ผู้ตรวจสอบเหล่านั้นทำการตรวจสอบหินหยาบอย่างละเอียด และหลังจากการตรวจสอบชั้นผิวเสร็จ พวกเขาก็เปิดดูชั้นต่อไป

มุมปากคนขับยิ้มออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะเขารู้ว่าหลังจากเปิดชั้นแรกออก แล้วพวกเขาก็จะเจอกับ......

โครม!

แต่ใต้หินหยาบชั้นแรกนั้นก็ยังเป็นหินหยาบอยู่

"ไม่ใช่นี่นา"

คนขับถึงกับชะงัก ตามหลักแล้ว ใต้หินชั้นแรกก็คือกล่องดำนั่นไม่ใช่หรือ? เขาเห็นโหวหยังและคนของเขายกขึ้นไปกับตาเลยนะ ไม่น่ามีปัญหาหรอก