เขาเคาะโต๊ะเบาๆ แล้วถามว่า "โหวหยัง สำหรับคุณแล้ว ผมไม่น่าจะมีบุญคุณอะไรต่อคุณนะ มีแต่ความเกลียดชังมากกว่า แล้วคุณขอบคุณผมเรื่องอะไร?"
โหวหยังยืดอกแล้วกัดริมฝีปากของตน
หลังจากหายใจเข้าลึกๆ หลายๆ รอบ โหวหยังก็เล่าความจริงที่เกี่ยวข้องกับการสมรู้ร่วมคิดที่เกิดขึ้นเมื่อสามวันก่อนให้กับเจียงชื่อฟัง
ว่าเขาให้ความร่วมมือกับเหวยซือในการวางแผนทำร้ายเจียงชื่ออย่างไร แล้วเขาถูกเหวยซือหลอกใช้อย่างไร และสุดท้ายเขารอดมาได้เพราะใคร ซึ่งรายละเอียดทุกอย่างนี้ เขาก็เล่าออกมาอย่างหมดเปลือก
ถ้าหากเจียงชื่อไม่ได้ทำลายแผนของเหวยซือ โหวหยังในเวลานี้ก็คงนอนอยู่ในคุกแล้ว
บุญคุณนี้มันยิ่งใหญ่เหมือนกับภูผา
จนกระทั่งตอนนี้ เจียงชื่อถึงจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น
ที่ผ่านมาเจียงชื่อคิดอยู่ตลอดว่าหยวนหยาเหว่ยเป็นคนวางแผนจะทำร้ายเขา เพราะภารกิจนี้และคนขับทั้งหมดก็มาจากหยวนหยาเหว่ยทั้งนั้น
ดังนั้น หลังจากผ่านวิกฤตมาได้ เจียงชื่อไม่ได้รีบร้อนที่จะคิดบัญชีกับหยวนหยาเหว่ยเลย
เพราะถึงอย่างไรแล้ว พวกเขาทั้งสองเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของบริษัท ถ้าหากเกิดความขัดแย้งกันอย่างเปิดเผยแบบนี้ เกรงว่าจะไม่เป็นผลดีต่อบริษัทแน่นอน
แต่หลังจากที่ได้ยินข้อเท็จจริงจากปากของโหวหยังแล้ว เจียงชื่อถึงจะตระหนักได้ว่าหยวนหยาเหว่ยเป็นแค่หมากรุกตัวหนึ่ง ส่วนต้นตอของแผนการทั้งหมดนี้คือเหวยซือต่างหาก
เหวยซือคนนี้ได้สร้างความขัดแย้งต่อเขาตั้งแต่เริ่มแรกที่ย้ายเข้ามาในเขตเจียงหนานแล้ว เจียงชื่อเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขาไปเหยียบเท้าเทพหายนะคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
เขาได้แต่ถอนหายใจยาวๆ
"ถ้าหากหยวนหยาเหว่ยแค่เกลียดผม แล้วตั้งใจจะต่อกรกับผม ผมอาจจะอดทนเพื่อภาพลักษณ์ของบริษัทก็ได้"
"แต่ถ้าเขาร่วมมือกับคนนอก ทำตัวเกลือเป็นหนอน งั้นผมจะปล่อยเขาไว้ไม่ได้อีก"
"คนคนนี้ จะต้องถูกกำจัด!"
เมื่อกลายเป็น 'แบล็กลิส' ของเจียงชื่อเมื่อไหร่ บุคคลนั้นก็จะถึงจุดจบของชีวิตทันที
หยวนหยาเหว่ย หมดกัน
เพื่อพิสูจน์เพิ่มเติมว่าสิ่งที่โหวหยังพูดนั้นเป็นความจริงและเชื่อถือได้ เจียงชื่อจึงได้ค้นออฟฟิศของเขา และในที่สุดก็พบบัญชีการลักลอบนำเข้าในตู้หนังสือของเขาจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...