จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 827

ณ เครื่องประดับดาวฤกษ์

เจียงชื่อมาที่สำนักงานของผู้จัดการทั่วไปของสาขาและมอบเอกสารการส่งออกให้กับหยวนหยาเหว่ย

"จัดการเรียบร้อยแล้วเหรอ?" หยวนหยาเหว่ยถาม

"เรียบร้อยครับ"

"ไม่มีอุปสรรคอะไรเลยใช่ไหม?"

เจียงชื่อถึงกับหัวเราะออกมา "ทำไมครับ เรื่องแค่นี้ผมไม่มีปัญญาจัดการเหรอครับ? ผู้จัดการหยวน คุณจะดูถูกความสามารถของผมไปหน่อยไหม?"

สีหน้าของผู้จัดการหยวนเปลี่ยนไปอย่างมาก

เขายังคงคิดในใจว่า สรุปแล้วปัญหาคืออะไรกันแน่

"โอเค ผมรู้แล้ว คุณลงไปก่อนเลย"

"ครับ"

จากนั้นเจียงชื่อก็ออกจากสำนักงาน

ผู้จัดการหยวนรีบปิดประตูออฟฟิศของเขาแล้วแอบโทรหาเหวยซือ

"เหวยซือ คุณหมายความว่าไง? ทำไมเจียงชื่อถึงกลับมาที่นี่ได้?"

"ไม่ต้องถามผม ผมไม่รู้อะไรเลย!"

"ไม่ถามคุณแล้วจะให้ไปถามใครล่ะ? ผมจัดการบัญชีการลักลอบขนส่งสินค้าแล้วนะ แล้วคุณจะส่งคนมาตรวจสอบเมื่อไหร่?"

"ตรวจสอบบ้าอะไรกัน? ของผิดกฎหมายที่เรายัดไปมันหายไปแล้ว เอกสารลักลอบนำเข้าของคุณไม่มีประโยชน์แล้วด้วย"

"หา? แล้วทำไงดี?"

"คุณหาวิธีเอาออกมาเองละกัน" เหวยซือพูดอย่างไร้เยื่อใย

หยวนหยาเหว่ยถึงกับพูดไม่ออก เอาเข้าไปก็ยากแล้ว ยังต้องเอาออกมาอีกหรือ? นี่เขาเล่นตลกอะไรกันอยู่?

"เหวยซือ คุณล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?"

"เหอะ กูเสียเงินมากกว่า 30 ล้านแล้ว มึงยังคิดว่ากูล้อเล่นอีกเหรอ? ไสหัวไป!"

เหวยซือตัดสายทิ้งอย่างหยาบคาย

หยวนหยาเหว่ยทั้งกังวลและเครียดมาก แต่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เขาก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน และหลังจากการสนทนาก่อนหน้านี้ สามารถบอกได้ว่าเจียงชื่อเอาตัวรอดไปได้แล้ว

"เป็นไปไม่ได้ แผนนี้ไม่ได้ผิดพลาดง่ายๆ อย่างนั้น แล้วไอ้เจียงชื่อมันทำได้ยังไงกัน?"

เขาก็ไม่เข้าใจเช่นเดียวกัน