จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 856

เฮาจือเหม่ย ซบอยู่ในอกของเขาราวกับนกตัวน้อย พร้อมเอ่ยด้วยความน่าสงสารเอ็นดู: "ที่รักขา คุณดูคนเขาสิคะ เป็นถึงผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อเครื่องประดับดาวฤกษ์สาขาเจียงหนานเลยนะคะ เก่งมากเลยนะคะเนี่ย"

เมื่อชาวต่างชาติผู้นั้นได้ยินก็หัวเราะฮ่าฮ่าเสียงดังขึ้น

เขามองเจียงชื่อด้วยความเหยียดหยาม "เป็นแค่ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อแล้วมันทำไมเหรอ? นายรู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นใคร?"

เจียงชื่อเอาสองมือล้วงกระเป๋ากางเกง "ไม่รู้จัก"

ชาวต่างชาติเอ่ยว่า: "นายไม่รู้จักฉันก็ไม่เป็นไรหรอก ไปเรียกหยวนหยาเหว่ยผู้จัดการทั่วไปเครื่องประดับดาวฤกษ์ของพวกนายมา เขารู้จักฉันดี"

เจียงชื่อแสร้งทำท่าทางเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง: "แหม คุณรู้จักหยวนหยาเหว่ยด้วยเหรอครับเนี่ย?"

"แน่นอนสิ" ชาวต่างชาติเบ้ปากอย่างโอเว่อร์ จากนั้นเอ่ยด้วยความลำพองใจ: "ฉันกับผู้จัดการของพวกนายเป็นเพื่อนสนิทกันมานานหลายปีแล้ว ถ้าฉันให้เขาไล่ใครออก เขาก็จะไล่คนนั้น"

ชาวต่างชาติชี้ไปยังเจียงชื่อ "เพราะงั้นไอ้หน้าอ่อนอย่างนายอยู่ต่อหน้าฉันทำตัวดีๆ หน่อยนะ อย่าคิดว่าเป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อแล้วจะเจ๋ง แค่ฉันบอกน้องหยวนสองคำ ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้ออย่างนายก็คงถูกไล่ออกได้ทุกเมื่อ"

เจียงชื่อชูนิ้วโป้งขึ้นมา "จึ๊ๆ คุณนี่ช่างมีความสามารถจริงๆ "

ชาวต่างชาติคิดจริงๆ ว่าเจียงชื่อกำลังชื่นชมเขาอยู่ จึงยิ่งลำพองใจมากขึ้น

ขณะเดียวกัน เฮาจือเหม่ยก็ได้ใจใหญ่ ในที่สุด เธอก็เอาชนะติงเมิ่งเหยนได้แล้ว! เรื่องที่ถูกแย่งความเด่นดังไปเมื่อครั้งอยู่มหาวิทยาลัยปีนั้น ในที่สุดก็จะได้เชิดหน้าชูตาสักตั้งแล้ว

ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อแล้วจะอย่างไร?

สามีของเฮาจือเหม่ยรู้จักถึงผู้จัดการทั่วไปอย่างหยวนหยาเหว่ยเชียวนะ สามารถไล่นายออกได้ทุกเมื่อ

ดังนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าเฮาจือเหม่ย ติงเมิ่งเหยนก็จะต้องทำตัวว่าง่าย ถ้าเป็นมังกรก็จะต้องขดตัว ถ้าเป็นเสือก็จะต้องหมอบลง!

ติงเมิ่งเหยนทำปากมุ่ย รู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างยิ่ง

ปกติแล้วเธอก็ไม่ใช่คนที่ชอบเปรียบเทียบกับคนอื่น ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเฮาจือเหม่ยแล้ว เธอไม่อยากที่จะถูกคนอื่นเปรียบเทียบต่อไปแล้ว

ผู้หญิงคนนี้ ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยก็เอาแต่แกล้งเธอ กดขี่เธอ

ติงเมิ่งเหยนรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง

เฮ้อ ทนๆ หน่อยจะเป็นอะไรไป?

ขอเพียงสามารถรักษางานของเจียงชื่อไว้ได้ ติงเมิ่งเหยนก็ยินยอมที่จะอดทนให้ตัวเองน้อยเนื้อต่ำใจได้

ทว่า ติงเมิ่งเหยนยินยอม เจียงชื่อไม่ยินยอม

ยังไม่ทันรอให้ติงเมิ่งเหยนเอ่ยตอบใดๆ เจียงชื่อก็ได้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย: "เอ่อนี่ ในเมื่อคุณเป็นเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนซี้ของผู้จัดการทั่วไปหยวนหยาเหว่ย ถ้างั้นคุณก็น่าจะรู้เรื่องของเขาสินะ?"

ชาวต่างชาติขมวดคิ้ว "เรื่องอะไร?"

เจียงชื่อยิ้มอ่อน "ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก ก็คือผู้จัดการทั่วไปหยวนหยาเหว่ยถูกไล่ออกแล้ว แถมยังต้องชดใช้ให้กับบริษัทอีกสิบกว่าล้านแน่ะ"

"อะไรนะ?" เมื่อได้ยินคำนี้ ชาวต่างชาติรวมถึงเฮาจือเหม่ยต่างก็อึ้งไป

การแสร้งทำตัวใหญ่ครั้งนี้ ล้มเหลวไม่เป็นท่าเสียแล้วสิ