จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 899

สำนักงานสุดหรูแห่งหนึ่ง ภายในอาคาร 'H' อันงดงามในเมืองหลวง

อู๋ไฉหรือที่รู้จักในนาม 'ท่านอู๋' นั่งอยู่บนโซฟาหนังแท้ คีบบุหรี่อยู่ในมือและมองไปข้างหน้าด้วยแววตาว่างเปล่า

เขาโยนโทรศัพท์ลงบนพื้นอย่างไม่ใส่ใจ ในขณะเดียวกัน บนพื้นก็เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ แสดงว่าเขาสูบบุหรี่มาหลายมวนแล้วและสูบมานานแค่ไหน

ในอดีตไม่ว่าจะอารมณ์เสียแค่ไหน แค่บุหรี่มวนเดียวก็สงบลงได้แล้ว

ไม่มีอะไรที่ไม่สามารถจบได้ด้วยบุหรี่มวนเดียว หรือถ้ามีก็สองมวน

แต่วันนี้ หลังจากสูบบุหรี่ไปหนึ่งโหลถึงยี่สิบมวน ท่านอู๋ก็ยังไม่สามารถสงบจิตใจได้ เพราะลูกศิษย์คนโปรดของเขาไปเยือนปรโลกแล้ว

เมื่อได้ยินข่าวร้ายที่เหวยซือตายอย่างอนาถ ท่านอู๋ก็รู้สึกว่าเหมือนฟ้าถล่มลงมา

เขาไม่มีลูกชาย รับเลี้ยงเด็กไว้สามคน

ในนามพวกเขาเป็นอาจารย์กับลูกศิษย์ แต่ในความเป็นจริง พวกเขาเป็นเหมือนพ่อลูก เด็กทั้งสามคนเป็นแก้วตาดวงใจของท่านอู๋

โดยเฉพาะเหวยซือ

เหวยซือคือคนที่อายุน้อยที่สุดและฉลาดมาก ท่านอู๋โปรดปรานเขามากเป็นพิเศษ ปกติแล้วจะไม่ปล่อยให้เขาไปในที่อันตราย

อย่างเช่นเวสเตอร์แลนด์

การต่อสู้ในเวสเตอร์แลนด์ในหลายปีที่ผ่านมา ท่านอู๋ยอมเสี่ยงชีวิตต่อสู้ แต่จะไม่พาเหวยซือติดตัวไปด้วย เพราะเขากลัวว่าเหวยซือจะพบเจออันตรายใดๆ

ตอนนี้มาลองคิดดู หากเขาพาเหวยซือไปด้วยในตอนนั้น ให้เขารู้ความเก่งกาจของเทพแห่งสงครามชูร่าก่อนหน้านี้ บางทีเหวยซือคงไม่ทำเรื่องโง่ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะไม่มีจุดจบแบบในตอนนี้

ตามใจจนเสียนิสัย!

รวมถึงครั้งนี้ด้วย

ท่านอู๋และลูกศิษย์อีกสองคนกำลังต่อสู้อยู่ในเมืองหลวง ที่นี่มักจะตกอยู่ในอันตรายและไม่ปลอดภัยอย่างยิ่ง ดังนั้นท่านอู๋จึงไม่ให้เหวยซือมา แต่ให้เหวยซือไปที่เขตเจียงหนานที่ค่อนข้างมีความปลอดภัย

อันที่จริง เขตเจียงหนานก็ไม่มีอันตรายจริงๆ

ขอเพียงท่านอู๋สามารถทำให้สถานการณ์โดยรวมมีเสถียรภาพ เข้าหาบุคคลใหญ่โตที่มีอิทธิพลใดๆ ได้ เขาก็จะมีความแข็งแกร่งที่จะท้าทายเทพแห่งสงครามชูร่าได้

แต่ตอนนี้ สิ่งที่เขาต้องทำมีเพียงอย่างเดียวคือ อดทน

ก๊อกๆๆ มีเสียงเคาะประตูที่ชัดเจนสามครั้ง

"เข้ามา"

ประตูถูกผลักออก เด็กผู้หญิงรูปร่างสูงไว้ผมหางม้าก็เดินเข้ามา ดูท่าทางอายุราวๆ 26-27 ปี ละเอียดอ่อนและมีความสามารถในการทำงาน

เธอคือลอร่า เด็กคนที่สองที่ท่านอู๋รับเลี้ยงไว้ และเป็นลูกศิษย์คนที่สองของท่านอู๋ด้วย เป็นศิษย์พี่ของเหวยซือ

"อาจารย์ ฉันกลับมาแล้ว" ลอร่ามีท่าทีสุขุมเช่นเคย แม้ว่าเธอจะเห็นก้นบุหรี่อยู่เต็มพื้นและท่านอู๋ที่ตะขาบที่หงอยเหงาเศร้าซึม

"อืม"