รถแล่นไปตามถนนลาดยาง ในช่วงเวลานี้ ติงหงเหย้ายังคงคิดเกี่ยวกับคำถามนี้ เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ยังมีใครจะต่อกรกับเจียงชื่อได้อีก?
ส่วนตัวเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้แน่นอนแล้ว
ไม่ว่าเขาจะยอมรับหรือไม่ ความสามารถของเขาก็แตกต่างกับเจียงชื่อมาก และนั่นคือความจริง
ติงหงเหย้าในอดีตคิดว่าตัวเองเป็นบุตรแห่งสวรรค์ คิดว่าตนเองมีอำนาจทำได้ทุกอย่าง คิดว่าสติปัญญาของเขานั้นอยู่เหนือคนทั้งปวง
แต่ตอนนี้เขาไม่ได้คิดอย่างนั้นแล้ว
หลังจากที่ได้เห็นความสามารถของเจียงชื่อแล้ว เขาจึงจะเข้าใจในคำว่า 'เหนือฟ้ายังมีฟ้า'
บางที เขาไม่ควรนั่งเก้าอี้ตำแหน่งเจ้าบ้านเลย เพราะเก้าอี้ตัวนี้จริงๆ แล้วมันร้อนเกินไป แค่นั่งลงก็รู้สึกร้อนแล้ว
ถ้าหากเขาเป็นแค่คนธรรมดา เขาไม่จำเป็นต้องต่อกรกับเจียงชื่อ
แต่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เขายังจะทำอะไรได้?
ติงหงเหย้าหรี่ตาลง ชื่อของผู้คนมากมายปรากฏขึ้นในหัวของเขา แต่ชื่อเหล่านั้นก็ถูกเขาปฏิเสธไปทีละคน
ซึ่งคนเหล่านี้ บางคนก็ไร้ความสามารถ บางคนก็เชื่อถือไม่ได้
เป็นเรื่องที่น่าขำจริงๆ เพราะติงหงเหย้าได้สร้างเครือข่ายความสัมพันธ์ที่ใหญ่โตขนาดนี้แล้ว แต่เขาไม่มีผู้ช่วยที่ไว้ใจได้เลยแม้แต่สักคน ถึงมีก็เทียบไม่ได้กับข่งเหลียนเซิ่งด้วยซ้ำ
แล้วจะหาใครดี?
หลังจากคิดไปสักพัก ในที่สุดก็มีชื่อคนคนหนึ่งผุดขึ้นในหัวของติงหงเหย้า
เขาคนนั้น บางทีอาจเป็นไปได้
แต่ว่า......
ติงหงเหย้าพูดเบาๆ "จื่อยวี่ เดี๋ยวพี่ส่งเธอกลับไปก่อนนะ"
"หืม?" ติงจื่อยวี่ "อะไรคือส่งหนูกลับไปก่อน? พี่ พี่คิดจะทำอะไร? จะกลับไปสู้ตายกับเจียงชื่อเหรอ?"
ติงหงเหย้ายิ้มอย่างขมขื่น "อย่างพี่เหรอจะสู้มันได้?"
"แล้วพี่จะไปไหนล่ะ?"
"ไปหาคนมาช่วยจัดการเจียงชื่อ"
ติงจื่อยวี่ถามอย่างสงสัย "ในเขตเจียงหนานยังมีคนเก่งแบบนี้อีกเหรอคะ? ใคร บอกชื่อมาหน่อยสิ"
ติงหงเหย้าขมวดคิ้ว เขาพยายามจะพูดหลายครั้งแล้ว แต่ก็พูดไม่ออก
เพราะชื่อของคนคนนั้น มันยากที่จะพูดถึงจริงๆ
หลังจากลังเลอยู่สักพัก ติงหงเหย้าก็ค่อยๆ พูดออกมา "เผิงหย่าหลิง"
เผิงหย่าหลิง?
ทันทีที่ได้ยินชื่อนี้ ติงจื่อยวี่ก็เข้าใจทุกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นสามารถต่อกรกับเจียงชื่อได้ก็จริง แต่ว่า......
เมื่อพูดถึงเผิงหย่าหลิงแล้ว เธอเคยมีความสัมพันธ์ที่แสนพิเศษกับติงหงเหย้ามาก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...