ต่อให้ยืมความกล้าให้กับติงหงเหย้าร้อยเท่า เขาก็ไม่กล้าดีกับเผิงหย่าหลิงหรอก
ต่อมา เรื่องการกบฏของติงหงเหย้าถูกเปิดโปง ทำให้เขาแพ้ราบคาบและยังต้องรับโทษติดคุก แต่ในเวลานั้น เผิงหย่าหลิงได้เข้าไปพบเขาเป็นครั้งสุดท้าย
เธอบอกกับติงหงเหย้าว่า ของแค่ติงหงเหย้าเต็มใจที่จะเป็นแฟนเก็บของเขา เธอจะใช้อำนาจของตระกูลจ้าวเพื่อช่วงเขาออกจากคุก
ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังจะช่วยให้เขาได้รับตำแหน่งเจ้าบ้านอีกด้วย
แต่สุดท้ายติงหงเหย้าปฏิเสธไปอีกครั้ง
หนึ่งคือเขากังวลเกี่ยวกับเรื่องของลูกชายคนโตจากตระกูลจ้าว สองคือเขาเป็นคนให้ความสำคัญต่อศักดิ์ศรีของตนมาก และเขาจะไม่ยอมขึ้นรับตำแหน่งเจ้าบ้านโดยการพึ่งพาผู้หญิงแน่นอน
ที่สำคัญกว่านั้นคือ เขาไม่ได้ชอบเผิงหย่าหลิงเลย
หลังจากนั้น เขาก็ไม่เคยติดต่อกับเผิงหย่าหลิงอีก
ซึ่งหลายปีที่ผ่านมานี้ เผิงหย่าหลิงอาศัยอยู่ในวิลล่าสุดหรูนั้นมาตลอด เมื่อกาลเวลาผ่านไป อายุของเผิงหย่าหลิงก็เพิ่มมากขึ้น และทุกวันนี้เธออายุมากกว่า 30 ไปแล้ว
หากเป็นแบบนี้ต่อไป เธอจะรักษารูปลักษณ์ภายนอกไว้ไม่ได้ และเมื่อเธอแก่ตัวลง เธอก็อาจถูกไล่ออกจากบ้านก็ได้
สำหรับอนาคตที่มองไม่เห็น และความเป็นจริงที่ต้องเผชิญ รวมไปถึงความอ้างว้างในชีวิต เผิงหย่าหลิงปรารถนาที่จะมีไหล่ของคนคนหนึ่งให้เธอพิงในยามที่เธอร้องไห้ ในยามที่เธอมีความสุข
ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเรื่องราวระหว่างเผิงหย่าหลิงกับติงหงเหย้า
และตอนนี้ติงหงเหย้าถูกเจียงชื่อบีบจนหลังพิงฝาแล้ว เขาเหลือเพียงทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่
คือการไปหาเผิงหย่าหลิง แล้วใช้ความสัมพันธ์ของเธอที่มีต่อตระกูลจ้าวมากำจัดเจียงชื่อ!
ถึงแม้ตำแหน่งของเผิงหย่าหลิงในสายตาของลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวจะดูน่ากังวล ถึงแม้สถานะและอำนาจของตระกูลจ้าวจะอยู่ที่เมืองหลวง แต่ถ้าอาศัยอิทธิพลของตระกูลจ้าวแล้ว การจัดการคนตัวเล็กๆ อย่างเจียงชื่อเป็นแค่เรื่องง่ายดายเท่านั้น
ขอแค่เผิงหย่าหลิงเต็มใจช่วยเหลือ ด้วยอำนาจของตระกูลจ้าวในเขตเจียงหนานนั้น มันสามารถกำจัดเจียงชื่อภายในไม่กี่นาทีได้
แต่แน่นอนว่านี่เป็นความคิดของติงหงเหย้าคนเดียว
บนรถ
ติงจื่อยวี่มองไปที่ติงหงเหย้าอย่างจริงจังและพูดอย่างเหลือทน "พี่คะ พี่จะไปหาผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เหรอ?"
ติงหงเหย้าไม่ได้พูดอะไร
ติงจื่อยวี่พูดอย่างไม่สบายใจ "พี่จะไปหาเธอไม่ได้นะ! พี่ก็รู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับพี่ ถ้าพี่ไปหาเธอ พี่จะจมลงไปในความสัมพันธ์นั้น และพี่จะออกมาไม่ได้อีก แล้วถ้าพี่กลายเป็นแฟนเก็บของเผิงหย่าหลิง ลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวจะปล่อยพี่ไว้เหรอ?"
"ถ้าเทียบกับลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวแล้ว เจียงชื่อก็เป็นแค่คนกระจอกคนหนึ่ง เราไม่จำเป็นต้องสร้างความบาดหมางกับลูกชายคนโตของตระกูลจ้าวเพื่อจัดการเจียงชื่อหรอก!"
"สุดท้ายที่หนูอยากบอก พี่คะ พี่ก็รู้ว่าพี่ไม่ได้ชอบเผิงหย่าหลิงคนนั้นเลย พี่อยากฝืนตัวเองได้ไหม?"
ติงหงเหย้าขมวดคิ้ว
เขาจะไม่คิดเรื่องนี้ได้อย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...