"จริงเหรอ?"
"จริงครับ!"
"ตกลง ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้คุณปล่อยคนของตระกูลจ้าว แล้วพาผมไปที่วิลล่าตระกูลจ้าวหน่อย"
"หา?"
หวางควางยี่ตกตะลึงอีกครั้ง เจียงชื่อหมายความว่าไง? ตั้งใจจะทดสอบเราใช่ไหม?
เขารีบโขกหัวลงกับพื้นรัวๆ อีกครั้ง
"ผู้บริหารระดับสูงครับ กระผมผิดไปแล้วจริงๆ ครับ กระผมไม่กล้าดูหมิ่นท่านอีกแล้วครับ ได้โปรดท่านอย่ากดดันผู้น้อยอย่างกระผมเลยนะครับ"
เจียงชื่อตอบ "คุณจะกลัวอะไร? ผมไม่ได้จะไปทำโทษคุณที่บ้านตระกูลจ้าว แต่ผมแค่อยากไปพบเจ้าของบ้านตระกูลจ้าว"
"ท่านอยากไปพบคุณนายน้อยของตระกูลจ้าว เผิงหย่าหลิงเหรอครับ?"
"ใช่ ผมแค่อยากไปเจอจริงๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันแน่ ถึงสั่งการคนอย่างคุณได้"
หวางควางยี่หน้าแดงทันที
อันที่จริง เขาไม่ได้ถูกเผิงหย่าหลิงสั่งการ แต่เป็นตระกูลจ้าวต่างหาก
เจียงชื่อลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องอาหารพร้อมกับหวางควางยี่
เขาอยากเจอเผิงหย่าหลิงคนนั้นจริงๆ หนึ่งคือเขาอยากรู้ว่าคุณนายน้อยท่านนี้ได้รับอำนาจมาจากไหนกันแน่ สองคือเขาอยากหาสาเหตุของเรื่องนี้ให้ได้
เพราะเขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวอะไรกับตระกูลจ้าวเลย แต่ทำไมจู่ ๆ ตระกูลจ้าวถึงมาเอาเรื่องเขา?
ศัตรูมักอยู่ในความมืด ส่วนเราอยู่ในที่แสงสว่าง ถ้าไม่หาต้นตอของปัญหานี้ให้เจอ เกรงว่าอนาคตจะถูกคนร้ายในความมืดโจมตีอีกแน่นอน
ดังนั้น หวางควางยี่กับเหล่าจ้าวและลูกน้องของเขาไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญก็คือคุณนายน้อยของตระกูลจ้าว เผิงหย่าหลิง
ทันทีที่เดินออกจากประตู หวางควางยี่ก็สั่งให้ปล่อยตัวเหล่าจ้าวและคนของเขา จากนั้น 'พาตัว' เจียงชื่อไปที่วิลล่าตระกูลจ้าว
ก่อนออกเดินทางเจียงชื่อได้สั่งการให้กับเซี่ยเมิ่งจื้อว่า "คุณอยู่รอที่นี่ก่อน เดี๋ยวแขกที่มาร่วมงานเลี้ยงมาถึง คุณแจ้งทุกคนว่าคุณนายน้อยของตระกูลจ้าวเชิญผมไปร่วมงานเลี้ยงด้วย ให้พวกเขาทุกคนตามไปทีหลังนะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...