จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 933

เขารู้จักคนในห้อง เจียงชื่อ ผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน

ชายคนนี้คือยอดชายในเขตเจียงหนาน

ต่อให้เจ้าบ้านของตระกูลจ้าวมาเอง เจียงชื่อก็คงไม่สนใจหรอก แล้วนับประสาอะไรกับคนใช้ในสายาย่อยของตระกูลจ้าว

หวางควางยี่เพิ่งตระหนักได้ว่าทำไมเซี่ยเมิ่งจื้อถึงแข็งกร้าวขนาดนี้ และยอมขัดคำสั่งของเขาเพื่อช่วยคนในห้องอาหารนี้

เหอะๆ เจียงชื่อต้องการความช่วยเหลือจากเขางั้นหรือ?

ความจริงแล้วเซี่ยเมิ่งจื้อไม่ได้ปกป้องเจียงชื่อ แต่เป็นการเลือกยืนอยู่ข้างเจียงชื่อมากกว่า และเขาก็เลือกถูกข้างแล้ว

หวางควางยี่มองดูตัวเองอีกครั้ง รู้สึกว่าตัวเองช่างโง่เขลาเหลือเกิน

ความจริงแล้วเขาควรคิดถึงเรื่องนี้มานานแล้ว เพราะคนฉลาดอย่างเซี่ยเมิ่งจื้อจะต่อกรกับเขาโดยไร้เหตุผลได้อย่างไร?

ในเมื่อเขาเลือกทำแบบนี้ แสดงว่าต้องมีเหตุผลบางอย่างแน่นอน

ซึ่งตอนนี้ หวางควางยี่รู้แล้วว่าเพราะอะไร

เขาได้แต่นั่งอยู่บนพื้นแล้วปาดเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเขา

ส่วนเหล่าจ้าวที่อยู่ข้างๆ ก็ตะโกนดังๆ ว่า "รองเจ้ากรมหวาง รีบปล่อยพวกเราสิ แล้วไอ้หมอนั่นที่อยู่ในห้อง รีบจับมันแล้วเอาตัวไปสิ!"

"หุบปากไปซะ!!!" หวางควางยี่ตวาดใส่เขาทันที และทัศนคติของเขาก็เปลี่ยนไปอย่าง 180 องศา

ก่อนหน้านี้เขายังให้เกียรติเหล่าจ้าว แต่ตอนนี้เขาอดไม่ได้ที่จะเอาเข็มด้ายมาเย็บปากของเหล่าจ้าว เพื่อป้องกันไม่ให้เขาพูดอะไรที่เกินเลยกว่านี้

ในเวลานี้ เซี่ยเมิ่งจื้อเดินเข้ามาแล้วตบไหล่หวางควางยี่ที่นั่งอยู่บนพื้น "ท่านรองครับ ทำไมเดินไม่ระวัง แถมยังนั่งอยู่บนพื้นอีกครับ?"

หวางควางยี่หายใจเข้าลึกๆ แล้วลุกขึ้นจากพื้น

แม้จะลุกขึ้นยืนแล้ว แต่ขาทั้งสองข้างยังสั่นไม่หยุด

เซี่ยเมิ่งจื้อตบไหล่เขาแล้วพูดว่า "เข้าไปสิครับ ผู้บริหารระดับสูงอยากคุยด้วย"

แน่นอนว่าต้องมีเรื่องคุยด้วยอยู่แล้ว