จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 942

การไม่แย่งชิง กลับกลายเป็นแย่งชิง

"นำทาง!"

เจียงชื่อโบกมือ ก็มีคนเข้ามาใส่กุญแจมือติงหงเหย้ากับติงจื่อยวี่แล้วเอาตัวไปทันที ด้วยโทษอันใหญ่หลวงที่ทั้งสองก่อไว้นั้นถ้าไม่รับโทษไปตลอดชีวิตก็คงไม่ได้

จากนั้นก็คือเผิงหย่าหลิง

ตอนที่ตำรวจกำลังจะใส่กุญแจมือเผิงหย่าหลิงนั้น พ่อบ้านเก่าแก่ของตระกูลจ้าวก็เดินเข้ามาอย่างกล้าๆ กลัวๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แก่ชราว่า 

"คุณเจียงครับ มีสายถึงคุณครับ"

"หืม? ใครเป็นคนโทรมาครับ?"

"คุณชายใหญ่ ตระกูลจ้าวครับ"

เจียงชื่อหรี่ตาลง คุณชายใหญ่ตระกูลจ้าวเลือกที่จะโทรหาเขาในเวลาแบบนี้ คาดว่าคงมีคนแจ้งข่าวให้ตระกูลจ้าวอย่างแน่นอน

ยังไงที่นี่ก็ตระกูลจ้าว ยังไงเผิงหย่าหลิงก็เป็น ‘ภรรยา’ ของคุณชายใหญ่ตระกูลจ้าว

คนของตระกูลจ้าวไม่มีทางถูกคนอื่นรังแกได้ง่ายขนาดนั้นหรอก

หลังรับโทรศัพท์ไป เจียงชื่อก็พูดอย่างใจเย็นว่า "ฮัลโหล ผมเจียงชื่อครับ"

อีกฟากของสายได้มีน้ำเสียงที่แหบซ่านดังขึ้นเบาๆ "สวัสดีครับคุณเจียง ผมคือจ้าวไห่เหริน คุณชายใหญ่ตระกูลจ้าว"

"สวัสดีครับคุณชายจ้าว โทรหาผมไม่ทราบว่ามีธุระอะไรครับ?"

"คุณชายเจียง สิ่งที่เกิดขึ้นทางคุณผมรู้เรื่องหมดแล้ว ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษแทนหย่าหลิงในสิ่งที่เธอทำด้วย ผมขอโทษจริงๆ"

เจียงชื่อขำออกมา "ไม่ต้องก็ได้ครับ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณชายจ้าวเลย"

"ฮึๆ ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงของผม คนของผมไปล่วงเกินคุณชายเจียงเข้า การที่ผมจะขอโทษมันก็สมควรแล้ว" ชะงักไปชั่วขณะ จ้าวไห่เหรินก็พูดต่อ "แต่จะว่าไป ความจริงหย่าหลิงก็ถูกคนปั่นหัวถึงทำแบบนั้นไป เธอจึงไม่ใช่ตัวการสำคัญ อีกอย่างยังไงก็ยังไม่ได้สร้างความเสียหายที่เป็นรูปธรรมขึ้นมาไม่ใช่เหรอครับ ดังนั้น....."

เจียงชื่อขำขึ้นมาทีหนึ่ง "ดังนั้นคุณจึงอยากให้ผมเมตตาเผิงหย่าหลิงสักครั้งสินะ?"